این روزها شاهد برگزاری پنجاه و پنجمین جشنواره منطقهای سینمای جوان، بینالود در شهر مشهد هستیم. به واسطه همین بهانه پای صحبت فیلمسازانی نشستهایم که در این جشنواره حضور دارند. از این فیلمسازان درخواست کردهایم راهکارهایی را که برای بهتر شدن و به روز شدن شرایط برگزاری جشنوارههایی از این دست در ذهن دارند را با ما به اشتراک بگذارند.
امیر مسعود سهیلی
به نظرم باید در ساختار برگزاری جشنوارهها یک سری تغییرات اساسی اتفاق بیافتد. تغییراتی که ظاهرا واقع شدن آنها به دلیل ساختار دولتی جشنوارهها چندان هم آسان نیست. راهکاری که الان برای ایجاد تغییر در این وضعیت به ذهنم میرسید برگزاری یک سری جشنوارههای مستقل و خصوصی بزرگ و کوچک است. جشنوارههایی که به واسطه رها بودنشان از بسیاری از قواعد دست و پاگیر و همینطور حضور مستقیم فیلمسازان و جوانان در برگزاری آنها امکان بروز ایدههای جدید و کاربری در آنها بسیار بیشتر است. ایدههایی که به مرور در ساختار جشنوارههای دولتی هم نفوذ میکنند و باعث بهتر و به روزتر شدن آنها میشوند.
واقعیت اینجاست که این دست جشنوارهها همواره مشکلات ثابتی دارند که هر سال به آنها اشاره میشود اما باز هم سال آینده شاهد برگزاری آنها به همان روش قبلی هستیم. از طرفی برگزاری این جشنوارهها به واسطه پشنوانه محکم دولتی که باعث دوامشان هم میشود لازم است، اما برگزاری جشنوارههای مستقل در کنار این جشنوارهها و ورود و نهادینه شدن ایدههای جدید در همه ابعاد برگزاری جشنوارهها میتواند تاثیر بسیار مثبت و موثری در به روز رسانی ساختار برگزاری جشنوارههای کشور داشته باشد. به نظرم در این موقعیت باید به فکر راهاندازی جشنوارههای مستقل و خصوصی و حمایت از آنها باشیم.
افشین اخلاقی
به نظرم یکی از لازمههای برگزاری حرفهای یک جشنواره پوشش خبری و اطلاعرسانی گسترده و حرفهای آن است. عاملی که باعث اطلاع مخاطبان و همینطور جذب آنها به جشنواره میشود. خود فیلمسازان هم اگر در زمانی مناسبی از برنامه نمایش فیلمهایشان با خبر بشوند میتواند نقش موثری در جذب مخاطب بازی میکنند. در مورد این جشنواره مخصوصا یکی از اتفاقهایی که افتاده تغییر زمان برگزاری آن و همزمانیاش با جشنواره تئاتر فجر و دوره زمانی انشتار اخبار جشنواره فیلم فجر است که به نظر تاثیری منفی در پوشش خبری آن گذاشته است.
عادل تبریزی
جشنوارههای منطقهای سینمای جوان چون در شهرستانها برگزار میشوند به نظر من زمانی بهتر و موثرتر برگزار میشوند که تعدادی از تهیهکنندهها و عوامل حرفهای سینمای ایران به واسطه برگزاری این جشنوارهها در شهرستانها دعوت شده و حضور پیدا کنند. در سایه این حضور هم با خود بچههای فیلمساز و نه در جای دیگری فیلمها را ببینند. اتفاقی که باعث کشف استعداد از طرف آنها و ارائه راهکارهایی برای حمایت فیلمسازان میشود. اما در شرایط کنونی فیلمسازان شهرستانی فیلمهای دوستان خودشان را میبینند و برای همدیگر دست میزنند. روندی که نتیجهای در بر نداشته و نخواهد داشت.
به نظرم برای ایجاد انگیزه و همینطور راهکار حمایت فیلمسازان از سوی تهیهکنندگان و عوامل حرفهای هم انجمن سینمای جوانان ایران با همکاری سازمان سینمایی میتوانند روندی برای شکلگیری این چرخه طراحی و تعریف کنند. اگر انجمن سینمای جوانان ایران در فکر تمرکز زدایی تولید از تهران به شهرستانها است چنین راهکاری میتواند کمک بزرگی برای شکلگیری آن باشد.
فیدان در شبکههای اجتماعی