نوشته: الیوت گرو

ترجمه: مهلقا حسین

من بارها فیلم‌های خودم را برای جشنواره‌ها ثبت‌ نام کرده‌ام و به جرات می‌توانم بگویم که جشنواره‌ها می‌توانند برای فیلم‌سازان بسیار آزاردهنده باشند. با این حال از سمت جشنواره نیز می‌دانم که چیزهای بسیاری وجود دارد که موجب می‌شود جشنواره از سمت فیلم‌ساز آزار ببیند.

فیلم‌سازانی که قوانین و قواعد جشنواره را نمی‌خوانند

هر جشنواره‌ای برای بودنش دلایل خاص خود را دارد و قوانین مخصوص به خود را برای جلوگیری از هدر رفتن وقت تدوین کرده است. با این وجود تعداد تماس‌ها و ایمیل‌هایی که ما از کارگردانانی دریافت می‌کنیم که مشخص است قوانین جشنواره را نخوانده‌اند به طور غیر قابل باوری زیاد است. در کل به علت داشتن حق سوال پرسیدن از سمت دیگران ما به تمام آن تماس‌ها پاسخ می‌دهیم. اما بسیاری فیلم‌سازان هستند که هرگز به خود زحمت جست‌وجو درباره جشنواره‌ای که در آن ثبت نام کرده‌اند را نمی‌دهند و بعد به تلخی از اینکه چرا فیلمشان انتخاب نشده است شکایت می‌کنند.

فیلم‌سازانی که تمام جزییات برگه ثبت نام را پر نمی‌کنند

فیلم‌سازانی که تنها بخشی از برگه ثبت نام را پر می‌کنند در واقع دو کار انجام می‌دهند:

در وهله نخست اینکه ثبت نام آن‌ها به حساب آورده نمی‌شود و به بخش «فرم‌ها ناتمام» می‌رود، یعنی بخشی که دیده نمی‌شود و دوم اینکه زمان زیادی از مسئول رسیدگی را در جست و جوی یافتن جزییات می‌گیرد.

لطفا تمام فرم را پر کنید. اگر نمی‌دانید سوالاتی که پرسیده شده دقیقا چه معنایی می‌دهند چرا تلاش نمی‌کنید تا مفهوم عباراتی مانند Aspect Ratio را ــ پیش از آنکه به دفتر ما زنگ بزنید و بیهوده وقت کارکنان ما را بگیرید ــ در گوگل جست‌وجو کنید؟

فیلم‌سازانی که آدرس ایمیل یا شماره تلفن اشتباه می‌دهند

چقدر سخت است که از صحیح بودن جزییات آدرس و شماره تلفن خودتان اطمینان یابید؟ سعی کنید کمی حرفه‌ای باشید.

فیلم‌سازان غیرقابل دسترس

حالا که شما کلی تلاش کرده‌اید تا فیلم خود را در جشنواره ثبت نام کنید، ما از شما انتظار داریم که در زمان‌های منطقی روز، یعنی تمام ۲۴ ساعت شبانه روز در دسترس باشید.

تعداد دفعاتی که من تلاش کرده‌ام به کارگردانی ایمیل بزنم، تلفن کنم و پیغام بگذارم و یا حتی با سایر عوامل فیلمش تماس بگیرم تا آن‌ها سعی کنند کارگردان را پیدا کنند از شمارش خارج شده‌اند. بسیاری اوقات من پس از مدتی بی‌خیال می‌شوم و فیلم را نمایش نمی‌دهیم.

فیلم‌سازانی که بیش از حد در دسترس‌اند

سمت دیگر سکه نیز در این مورد صدق می‌کند. مسئول بررسی پیام‌های ما جوک‌های زیادی درباره افرادی می‌گوید که به محض وصل شدن او به اینترنت پیغام می‌فرستند و می‌خواهند بدانند که الف- آیا فیلم‌شان به دست ما رسیده است؟ ب- ما درباره‌اش چه تصمیمی گرفته‌ایم و ج- چرا هنوز نام فیلم را در پایگاه اطلاعاتی خود نیاورده‌ایم؟ و خدای من- فیلم تنها سه دقیقه است که به دست ما رسیده.

یکی دیگر از تماس‌هایی که ما از آن متنفریم از فیلم‌سازان مضطربی است که می‌خواهند بدانند آیا فیلمشان را دیده‌ایم یا نه؟

فیلم‌سازانی که با عوامل فیلم‌شان دعوا می‌کنند

ما سالیانه بین ۱۰ تا ۲۰ فیلم دریافت می‌کنیم که در جشنواره شرکت داده نمی‌شوند، زیرا شخصی که فیلم را ثبت نام کرده اجازه سایر عوامل فیلم را برای ثبت نام آن نداشته است.

این نخستین چیزی است که شما باید پیش از آن که حتی ساخت فیلم را شروع کنید درباره آن با سایر اعضا توافق داشته باشید، نه وقتی که یک نفر از عوامل می‌شنود فیلم شما در جشنواره‌ای پذیرفته شده.

فیلم‌سازانی که حق کپی رایت موسیقی را ندارند

چنانچه شما حق پخش موسیقی را نداشته باشید، بسیاری از جشنواره‌ها نظیر جشنواره ما از پخش آن فیلم معذورند. اگر از ما شکایت شود، کسی که تحت پیگیرد قانونی قرار می‌گیرد شما نیستید بلکه جشنواره است، و حتی سینمایی که فیلم شما در آن پخش می‌شود.

به جرات می‌توانم بگویم نیمی از فیلم‌هایی که به «رین‌دنس» راه پیدا نمی‌کنند به همین علت رد شده‌اند.

 فیلم‎‌سازانی که نسخه ابتدایی فیلمشان خراب است

می‌دانم گشتن از میان چندین نسخه فیلمتان برای یافتن نسخه نهایی و فرستادن آن کار سختی است، ولی برنامه ریزان ما بسیار اذیت می‌شوند وقتی نسخه خراب یا ناقصی پیدا می‌کنند. می‌دانم گندکاری یک نفر دیگر تقصیر شما نیست و برنامه‌ریزان ما نیز این نکته را می‌دانند، ولی به‌هرحال فیلم شما دوباره به آخر صف برخواهد گشت و ما فقط می‌توانیم امیدوار باشیم که شما ایمیل‌های ما را پاسخ بدهید و برای ما یک نسخه جدید بفرستید.

فیلم‌سازانی که می‌خواهند فیلم‌شان را روی DVD تماشا کنیم

یعنی شما واقعا توقع دارید من فیلم شما را روی یک کامپیوتر قدیمی که دستگاه پخش DVD دارد تماشا کنم تا تصمیم بگیرم که فیلم شما رد یا پذیرفته شود؟ واقعا از این کار احساس خوبی دارید؟

فیلم‌سازانی که عکس‌های بدی از تولید می‌فرستند

یکی از دشوارترین وظایفی که ما داریم یافتن عکس‌هایی خوب از فیلم برای چاپ در کاتولوگ یادبود جشنواره (که به آژانس‌های توزیع فیلم می‌رود) و وب‌سایت خودمان است.

ما سه سال قبل چاپ عکس فیلم‌ها را در کاتولوگ خود متوقف کردیم، زیرا عکس‌هایی که ما از کارگردانان گرفتیم شبیه عکس‌هایی بود که در کارنامه مدرسه‌شان چاپ می‌شد.

به خودتان بیایید! این صنعت فیلم و سرگرمی است. عکس‌ها هم باید سرگرم کننده باشند.

فیلم‌سازانی که شبکه اجتماعی ندارند

وقتی شبکه اجتماعی وجود داشته باشد کار جشنواره هم راحت‌تر می‌شود، و می‌تواند به دنبال کنندگان اطلاع دهد که برای اکران فیلم بیایند.

در رین‌دنس ما با فیلم‌سازانی کار می‌کنیم که تلاش می‌کنند تا جای ممکن نمایش فیلمشان دیده شود. به یاد داشته باشید که تمام جشنواره‎‌ها بودجه محدودی برای بازاریابی دارند و هرقدر خود شما در این زمینه کمک کنید، اکران فیلم‌تان هم موفقیت آمیزتر خواهد بود.

فیلم‌سازانی که هیچ رسانه‌ای ندارند

جشنواره ما نیز مانند سایر جشنواره‌ها ارزیابی فیلم را بر اساس کیفیت آن انجام می‌دهد. وقتی فیلمی انتخاب می‌شود برای برنامه‌ریزی بازبینی می‌شود و برای هر فیلم استراتژی خاصی در پیش گرفته می‌شود؛ حجم وحشتناک زیادی از کار که باید انجام شود.

فیلم‌سازانی که استراتژی و دست‌آویزهایی که مبلغان و بازاریاب‌های فیلمشان نیاز دارد را متوجه نمی‌شوند، مانع از موفقیت فیلم خود در جشنواره می‌شوند.

فیلم‌سازان پررو

ما اینجا نهایت تلاش خود را می‌کنیم که هر نمایش تبدیل به تجربه‌ای از موفقیت شود. در جشنواره ما، هر ساله نزدیک به ۲۵۰ فیلم از ۳۰۰ کارگردان که از ۳۶ الی ۴۰ کشور مختلف هستند حضور دارند که دسته بندی این‌ها مانند یک چالش است، و گاهی از دست ما در می‌رود. مساله این نیست که ما از فیلم شما بدمان آمده است، ولی قطعا چنانچه نتوانید در چنین مواردی مودب برخورد کنید از خود شما بدمان خواهد آمد.

به طور اتفاقی من هر سال به ۳ تا از جشنواره‌های بزرگ اروپا می‌روم؛ جشنواره روتردام، برلین و کن. هر سال در هر کدام از این جشنواره‌ها بالاخره چیزی پیدا می‌شود که به درستی پیش نمی‌رود. این قبیل اشتباهات جزوی اجتناب ناپذیر از هر جشنواره‌ای هستند.

فیلم‌سازانی که نقش جشنواره‌ را نمی‌فهمند

کار ما تلاش برای فرستادن اتاقی پر از آدم برای تجلیل از کار شماست. کار شما فرستادن فیلمی جذاب و سرگرم‌کننده برای ماست، و چنانچه شما برای حضور در جشنواره قصد کرده‌اید، برای مصاحبه و جلسات پس از اکران نیز باید در دسترس باشید.

چنانچه فیلم‌ساز و جشنواره در کنار یکدیگر باشد، امید می‌رود که استعداد شما کشف شود. کسی چکی بزرگ به شما بدهد و ما نیز بتوانیم در رسانه‌ها دیده شویم.

فیلم‌سازانی که فریب می‌خورند

حقه‌های اندکی وجود دارد که هنرمندانی که می‌خواهند بین فیلم‌ساز و جشنواره قرار بگیرند از آن استفاده می‌کنند ــ تا بدین طریق آن‌ها نیز سهمی از مثلا تجربیاتشان به دست بیاورند. هیچ کس نیست که من در جشنواره‌ها بشناسم و به این واسطه گران نیاز، یا اعتماد داشته باشد.

فیلم‌سازانی که روابطشان را انکار می‌کنند

صنعت فیلم درباره روابط است. این صنعت همچنین درباره در دسترس باقی ماندن با استفاده از شبکه‌های اجتماعی نیز هست. وقتی شما در یک جشنواره هستید، شما تنها کارکنان جشنواره خسته از کاری که کمتر از حقشان پول دریافت می‌کنند را ملاقات نمی‌کنید، بلکه از آن مهم‌تر شما فیلم‌سازان دیگر را ملاقات می‌کنید، که آن‌ها نیز از کار خسته‌اند و از حقشان کمتر پول دریافت می‌کنند. اگر با افرادی که در جشنواره ملاقات می‌کنید دوست شوید و رابطه خود را پرورش بدهید، آن‌ها شما را به سایر جشنواره‌ها نیز وارد می‌کنند، شاید حتی یکی از این جشنواره‌ها اسکار باشد. سخت کار کنید ولی برای چنین چیزهایی که با پول نمی‌توان خرید نیز زمان بگذارید.

پیوند کوتاه: https://www.fidanfilm.ir/?p=13455