نقدی بر فیلم کوتاه «پیانو» به کارگردانی امیرعلی اعلایی پ.ن: این نقد با همکاری دبیرخانه سیزدهمین جشنواره فیلم کوتاه دانشجویی نهال تالیف شده است. «پیانو» ساخته امیرعلی اعلایی در کلیت گرفتار عیب‌ها، تأویل‌ها و تظاهرهای هنرمندانه‌ای که در فیلم‌هایی با محوریت نوستالژی مکان‌ها هست، نمی‌شود و با فراز و نشیب‌های بسیار، بالاخره «جانِ» سالم بدر می‌برد. قصه آشناست: خانه‌ای درندشت با مرگ صاحبانش توسط بچه‌ها…
نقدی بر فیلم کوتاه «آرام» به کارگردانی فرشته پرنیان پسِ چهره‌یِ آرام انفجاری در حال وقوع است. او پیش از اینکه فیلم آغاز شود، گریسته و در انتهای فیلم نیز هوا استنشاق می‌کند. فیلم‌ساز زنی هم پشت دوربین، مابین این دو اتفاق (تنفس هوای تازه و گریستن او) به او زل زده و همچون شبح خود با او همراه می‌شود؛ «شکلی» از همراهی که به‌نوعی…
نقدی بر فیلم کوتاه «کورسو» به کارگردانی امید عبداللهی تصویرِ واقعیت به‌منزله حقیقت امر عینی همیشه آنچه را که باید، نشانمان نمی‌دهد و گاه عکس آن را حتی، از طریق یک آشکارگی تار و بی‌معنا به دست می‌دهد. تلقی منتج به این، ناشی از ناشی‌گری در فهم رئالیته تصویر و ایستادن مجری درون موقعیت (اغلب پرتنش) فیلم‌برداری است تا هم‌زمان ایستادنش آنجا و هم‌وغمش بر…
نقدی بر فیلم کوتاه «سه سال و سه ماه و دو روز» به کارگردانی داوود رحمانی و سعید ولی زاده توضیح: این نقد بر اساس نسخه ۳۰ دقیقه‌ای فیلم کوتاه «سه سال و سه ماه و دو روز» نوشته شده است. ۱- آلفرد هیچکاک در پاسخ به سؤال خبرنگاری درباره پیام فیلم «روانی» به شوخی گفت: «در کافه‌های بین‌راهی توقف نکنید!». جواب دندان‌شکن (و قانع‌کننده!) سازنده…
نقدی بر فیلم کوتاه «کشتارگاه» به کارگردانی بهزاد آزادی آغازی در میانه سرخوشی، بی‌قراری و افراط… در کنار دوربینی علاقه‌مند به وضع لحظه، همراه و جانب گریز در مهار مطایبه و هم‌زمان سنگدلی. شیرجه‌هایِ در آب از همان اول آرامش تماشاگرش را بر هم می‌زند و ضرب شستش را به او نشان می‌دهد. این نمایش قدرت، با خونِ دماغ و زخمِ رویِ زانویِ هیوا و…
فیدان در شبکههای اجتماعی