نگاهی به فیلم
کوتاه «انسان مه آلود» به کارگردانی احمد سهی نوشته: میلاد مهیاری من چنین‌ام.
احمقم شاید! که می‌داند که من باید سنگهای زندانم
را به دوش کشم. احمد شاملو تلخ و گزنده
همچون یک شعر اعتراضی. حرکت از ساحت اسطوره در بستر ملال سرد و سرکوب‌گر زندگی. با
شخصیتی که گویی عصاره‌ای ست از روشنفکران سرخورده و منزوی تاریخ. با نگاهی سلبی و…
تحلیل مستند کوتاه «پریود، پایان جمله» به کارگردانی رایکا زهتابچی نوشته: سعیده جانی‌خواه مستند کوتاه «پریود، پایان جمله»[۱] (۲۰۱۸)، به کارگردانی رایکا زهتابچی که اسکار بهترین مستند کوتاه ۲۰۱۹ را از آن خود کرد، اثری‌ست که حتی بدون سر و صدای جهانی آکادمی هم، می‌توانست درخور توجه باشد. بار اولی که فیلم را دیدم ناخودآگاه یاد کتاب «گلِ صحرا»[۲] (۱۹۹۸) از واریس دیری و کاتلین…
درباره مجموعه «هزار و ده شب» به کارگردانی کریم لک‌زاده نوشته: هادی علی‌پناه سینمای امروز ایران سینمایی استعمارگر و استعمارزده است.
سینمای فریب‌کار و دروغ‌گو. آن هم با ریاکارانه‌ترین ابرازهای ممکن در دست.
واقعیت. بازنمایی سیاهی. اعتراض به وضعیت موجود. ادعای آزادی و آزاد کردن. عبور یا
زیرکی در مواجهه با سانسور. غوطه‌ور شدن در زیست فرودست و جاسوسی طبقه میانی برای
آشکار کردن ذات…
نوشته: فیدان اسفند ۲۸, ۱۳۹۷ هادی علی‌پناه مقدمه شاید بشود خیلی
راحت از کنار امسال گذشت و گفت: خب سال خوبی نبود برای فیلم کوتاه. و تو را به خدا
از آمار و ارقام حضورهای بین‌المللی و حضورهای معتبر حرف نزنید برای سنجیدن خوب یا
بد بودن فیلم‌ها. درباره آن آمار و ارقام که اتفاقا در همین یکی دو روز آینده
اعداد مربوط به امسالش را هم منتشر خواهیم کرد،…
*[۱] درباره فیلم کوتاه «نوار ویدئو» به کارگردانی حسین شاعری نوشته: فرید متین تکان‌دهنده
است. همین قابِ ثابتی که تکان نمی‌خورد و آدم را فقط و فقط به شیرجه‌رفتن درونِ یک‌نواختی
و کرختی‌اش هُل می‌دهد. آدم را مجبور می‌کند فقط به درون‌ش بنگرد. به آن تابلویی
که گوشه‌اش واردِ قاب شده و تقارن و تعادلِ تسخیرناپذیرِ قاب را به‌هم زده‌‌است و
احتمالا خبر از ناهمگونیِ…
فیدان در شبکههای اجتماعی