درباره فیلم کوتاه «سایه فیل» به کارگردانی آرمان
خوانساریان نوشته: فرید متین دلتنگی بزرگ می‌شود. شب‌ها. روز هزار راهِ فرار دارد و آدم
می‌تواند خودش را سرگرم کند یا به بی‌خیالی بزند. یا نقش بازی کند. امّا شب ماجرای
متفاوتی دارد. انگار که سایه یک فیلِ بزرگ افتاده باشد روی خانه‌ات. سیاهی همه‌جا
را می‌گیرد. و این وقت‌ها ست که تازه دیدنِ جیغ‌کشیدنِ مردم نه‌تنها…
به‌بهانه اکرانِ فیلم‌های برگزیده جشنواره فیلم‌کوتاه تهران، در خانه هنرمندان نوشته: فرید متین ماچِ سینمایی: فیلمِ کریم لک‌زاده،
پیش از هرچیز، متفاوت از همه متریال‌هایی‌ست که به‌عنوانِ فیلم‌کوتاه به‌دست‌مان
می‌رسد. این متفاوت‌بودن، قبل از همه، در شکلِ بصریِ فیلم نمود دارد. در فیلم‌برداری
و بافتِ تصویریِ فیلم. در حرکت‌های آزادانه و شاید آماتورگونه دوربین ــ که یک‌جورهایی
یادآورِ فیلم‌های دگما ۹۵ است، در بافتِ ویدئوگونه…
درباره فیلم کوتاه «دیدن» به کارگردانی سهیل امیرشریفی نوشته: فرید متین دختری نزدیکِ دوربین می‌شود. از پله‌ها پایین می‌آید و بعد، به راست می‌پیچد و از سمتِ چپِ قاب خارج می‌شود. این افتتاحیه‌ای ست که امیرشریفی برای فیلم‌ش طراحی کرده‌است. افتتاحیه‌ای که اوّلین مضمونِ مهمّ فیلم را هم به مخاطب معرّفی می‌کند: هدایت‌شدن. هندزفری‌ای در گوشِ دختر است که با آن صدای دوست‌پسرش را می‌شنویم.…
درباره فیلم‌های کوتاه «قاشق خالی»، «شهروند» و «یک شب»
نوشته: فرید متین
قاشقِ خالی، دهقان محمدی
«قاشقِ خالی» احتمالن می‌خواهد در مسابقه روُدست‌زدن به تماشاگر رتبه خوبی بیاورد و تمامِ تلاشش را هم در این زمینه می‌کند. منتها چیزی که به آن فکر نکرده ــ یا شاید هم کرده و به نتیجه نرسیده، یا رسیده و نخواسته ببیندَش ــ این است که این مسابقه درواقع…
درباره فیلم کوتاه «تاریکی» به کارگردانی سعید جعفریان
نوشته: فرید متین
«جای خالیِ سلوچِ» دولت‌آبادی با نبودنِ سلوچ آغاز می‌شود. سلوچ رفته است پیِ چیزی که نمی‌دانیم چی‌ست و مرگان، همسرش، باید هم بچّه‌ها را بزرگ کند و نان‌شان بدهد و هم زمین‌خواران را سر بدواند و هم دنبالِ سلوچ بگردد و هم همه چیزهای دیگر. مرگان هرچه می‌گردد سلوچ را پیدا نمی‌کند. آخرهای کتاب…
فیدان در شبکههای اجتماعی