نوشته: فرید متین «عاشق»: عاشق، بیش از هرچیز، مفتونِ فضاسازیِ به‌زعمِ خودش مناسبش می‌شود و این میان عنصرِ داستان را فراموش می‌کند. داستانش این‌قدر ساده است و این‌قدر بی‌فرازوفرود ــ اصلاً داستان نیست، صرفا موقعیت است ــ که مجبور می‌شود برای حقنه‌کردنش به مخاطب رو به پیچیده‌سازی و پیچیده‌گویی بیاورد ولی خودش هم از پسِ خودش برنمی‌آید و همان نیم‌خطِ نیم‌بند را هم نمی‌تواند درست…
*[۱] درباره فیلم کوتاه «نوار ویدئو» به کارگردانی حسین شاعری نوشته: فرید متین تکان‌دهنده
است. همین قابِ ثابتی که تکان نمی‌خورد و آدم را فقط و فقط به شیرجه‌رفتن درونِ یک‌نواختی
و کرختی‌اش هُل می‌دهد. آدم را مجبور می‌کند فقط به درون‌ش بنگرد. به آن تابلویی
که گوشه‌اش واردِ قاب شده و تقارن و تعادلِ تسخیرناپذیرِ قاب را به‌هم زده‌‌است و
احتمالا خبر از ناهمگونیِ…
درباره فیلم کوتاه «سایه فیل» به کارگردانی آرمان
خوانساریان نوشته: فرید متین دلتنگی بزرگ می‌شود. شب‌ها. روز هزار راهِ فرار دارد و آدم
می‌تواند خودش را سرگرم کند یا به بی‌خیالی بزند. یا نقش بازی کند. امّا شب ماجرای
متفاوتی دارد. انگار که سایه یک فیلِ بزرگ افتاده باشد روی خانه‌ات. سیاهی همه‌جا
را می‌گیرد. و این وقت‌ها ست که تازه دیدنِ جیغ‌کشیدنِ مردم نه‌تنها…
به‌بهانه اکرانِ فیلم‌های برگزیده جشنواره فیلم‌کوتاه تهران، در خانه هنرمندان نوشته: فرید متین ماچِ سینمایی: فیلمِ کریم لک‌زاده،
پیش از هرچیز، متفاوت از همه متریال‌هایی‌ست که به‌عنوانِ فیلم‌کوتاه به‌دست‌مان
می‌رسد. این متفاوت‌بودن، قبل از همه، در شکلِ بصریِ فیلم نمود دارد. در فیلم‌برداری
و بافتِ تصویریِ فیلم. در حرکت‌های آزادانه و شاید آماتورگونه دوربین ــ که یک‌جورهایی
یادآورِ فیلم‌های دگما ۹۵ است، در بافتِ ویدئوگونه…
درباره فیلم کوتاه «دیدن» به کارگردانی سهیل امیرشریفی نوشته: فرید متین دختری نزدیکِ دوربین می‌شود. از پله‌ها پایین می‌آید و بعد، به راست می‌پیچد و از سمتِ چپِ قاب خارج می‌شود. این افتتاحیه‌ای ست که امیرشریفی برای فیلم‌ش طراحی کرده‌است. افتتاحیه‌ای که اوّلین مضمونِ مهمّ فیلم را هم به مخاطب معرّفی می‌کند: هدایت‌شدن. هندزفری‌ای در گوشِ دختر است که با آن صدای دوست‌پسرش را می‌شنویم.…
فیدان در شبکههای اجتماعی