سی و دومین جشنواره فیلم کوتاه تهران پیش روست و همراهی با فیلم‌های کوتاه باارزش (نه مطلقاً به معنای خوب و البته باارزش با معیارهای فیدان) رویکرد و کنشی اساسی برای ما به شمار می‌آید. در آینده سعی خواهد شد در مورد تک‌تک این فیلم‌ها به بهانه‌های مختلف مطالبی در فیدان منتشر شود، پس برای تأکید دوباره، آمدن اسم فیلمی در این فهرست صرفاً به دلیل خوب بودن آن فیلم نیست. هرکدام از این فیلم‌های کوتاه نکاتی دارند که دیدنشان را برای مخاطبان جدی فیلم کوتاه و سینما لازم و ضروری می‌کند. در بخش فیلم‌های تجربی، لابه‌لای انیمیشن‌ها و فیلم‌های داستانی حاضر در این بخش، بیش از دو (تنازع مسعود حاتمی ارزش دیدن دارد هرچند فیلمی تجربی نیست) فیلم کوتاه تجربی قابل اعتنا وجود ندارد که نه به‌عنوان فیلم‌های تجربی خوب… بلکه به‌عنوان فیلم‌هایی که تلاش می‌کنند به درک مشخصی از فیلم تجربی برسند قابل‌توجه هستند. یکی دیگر از نکات قابل‌توجه این فهرست خالی بودن آن از مستندهای کوتاه است. این اتفاق را بهانه‌ای قرار خواهیم داد برای بررسی وضعیت مستندهای کوتاه و زیاده‌خواهی مستندسازانی که ایده‌های خود را به‌راحتی تا سرحدات مستند بلند کش می‌دهند تا از فرصت‌های بیشتر این گونه از مستندها بهره‌مند شوند. نگاه کنید به انبوه مستندهای بلند و کم‌رمقی که یک ماه بعد در جشنواره سینما حقیقت خواهید دید. مستندهایی با ایده‌های جالب‌توجه که بیش‌ازحد طولانی شده‌اند و به همین دلیل ساده تمام پتانسیل‌های خود را ازدست‌داده‌اند.