پیش از مقدمه:

قبل از شروع نوشتنم درباره این فستیوال ابتدا از هادی و گروه فیدان تشکر می‌کنم که به هرشکلی سعی در حمایت از فیلم‌سازان کوتاه را دارند و بعد از آن هم ممنون از همه دوستانی که به نوشته‌های مبتدیانه من هنگام حضورم در جشنواره‌های درسدن و سلولارت واکنش مثبت نشان دادند و همین انرژی باعث شد ترغیب بشوم تا اینبار هم از فستیوال اپن ایر این نوشته‌ها را ارسال کنم.

مقدمه:

چهل و یکمین دوره جشنواره اپن ایر آلمان در شهر کوچک وایتراشتات از تاریخ دهم تا چهاردم آگوست در حال برگزاری هست.

برای من جذاب‌ترین بخش این فستیوال که ترغیبم کرد به آن سری بزنم تعاریف زیادی بود از اینکه این فستیوال خیلی خاص است و به شیوه کمپ  برگزار می‌شود.

در راه وایتراشتات:

اگر فیلمتان به این فستیوال راه پیدا کرده باید بگم شما حدود پنج ساعت پرواز از تهران به فرانکفورت را تجربه خواهید کرد و بعد از آن در نزدیکی فرودگاه باید سوار قطار بشوید و در ایستگاه ماینز بیشهوفزهایم قطارتون را  به سمت وایترشتات تعویض کنید.

از فرانکفورت تا وایترشتات حدود چهل و پنج دقیقه با قطار فاصله هست.

(البته ممکن است در ایمیل‌های رد و بدل شده قبل از سفر بهتان بگویند که در فرودگاه فرانکفورت به استقبالتان خواهند آمد)

درباره شهر:

وایترشتات در غرب کشور آلمان و در بیست کیلومتری شهر فرانکفورت واقع شده است.

این شهر کوچک با جمعیتی حدود بیست و شش هزار نفر در واقع اول به خاطر زندان بزرگی که دارد و بعد هم به خاطر فستیوالی که به شیوه‌ای خاص برگزار می‌شود معروف است.

من بازهم این شانس را داشتم که موقعی به این شهر برسم که عوامل فستیوال درحال برپایی پرده و نور و صدا و… بودند و واقعا زیر باران کار سختی را انجام میدادند.

فستیوال:

قبل از آمدنتان به این فستیوال باید مثل برنامه‌های آشپزی بگویم مواد لازم برای آمدن به این فستیوال چه چیزهایی هستند.

اول چادر مسافرتی؛ پتو؛ بارانی؛ چراغ قوه و باطری به تعداد لازم و…

راستش شاید باورتان نشود در چه فستیوالی قرار است شرکت کنید.

تقریبا وسط یک جنگل کوچک و زیبا شما باید چادر خودتان را برپا کنید (البته چادر را فستیوال در اختیارتان قرار می‌دهد) و خب بهتر است تجربه برپا کردن چادر را داشته باشید؛

هیجان زیادی بدون شک در این فستیوال خاص تجربه می‌کنید؛ و شاید اینکه زیر بارون باید به سختی چادری که شب باید توی آن استراحت کنید را برپا کنید برای خیلی‌ها خوشایند نباشد. اما وقتی کلی فیلم‌ساز دارند اینکار را با جدیت و البته هیجان و انرژی زیاد انجام می‌دهند دیگر حرفی برای گفتن نمی‌ماند… امیدوارم بتوانم با کمک دوستانم شبیه این فستیوال را در ایران برگزار کنیم.

بگذریم.

آغاز:

فستیوال راس ساعت نه و نیم شب آغاز شد و خب در واقع با شانس و اقبال باران شدیدی که هنگام چادر زدن می‌بارید آهسته‌تر شه بود و باید بگم واقعا کیفیت تصویر و صدا عالی بود.

پیش از پایان:

چیزی که فراموش کردم بگم این بود که بخش مسابقه این فستیوال فقط برای فیلم‌های سوپر هشت است و خوشحالم که می‌توانم باز هم فیلم‌های نگاتیو را روی پرده ببینم (متاسفم که در ایران در یک اقدام عجولانه و به اصطلاح مدیران، مدرن کردن سینما ما هرچه سینمای نگاتیو و عدوات چاپ و ظهور را نابود کردیم؛ حتما اینجا مفهوم مدرنیته و دیجیتال را هنوز درک نکرده‌اند یعنی چی و به خاطر برگزاری جشنواره‌اهی متعددی که فیلم‌های نگاتیو نمایش می‌دهند بسیار عقب مانده هستند.

پایان:

تا جایی که می‌دانم به جز من فیلمی از علی عسگری و محمد توریواریان هم در این فستیوال هست که نمیدانم آیا اینجا خواهند آمد یا نه… به هرحال موقع نمایش فیلم‌هایشان حتما بازخورد مردم را در نوشته‌های بعدیم خواهم گفت.

یادداشت‌های سعید نجاتی از جشنواره اپن ایر آلمان – بخش نخست

یادداشت‌های سعید نجاتی از جشنواره اپن ایر آلمان – بخش دوم

یادداشت‌های سعید نجاتی از جشنواره اپن ایر آلمان – بخش سوم

یادداشت‌های سعید نجاتی از جشنواره اپن ایر آلمان – بخش چهارم

پیوند کوتاه: https://www.fidanfilm.ir/?p=7901