سال پیش درست در همین روز، روزی که قرار بود فیدان بعد از چند ماه کار مداوم و البته افکار و ایدهها و آموختنهای چندین ساله آنلاین شود یک تصمیم کوچک دیگر گرفتم… کنار همه تصمیمهای بزرگ و کوچکی که به همراه دوستان عزیزم گرفته بودیم. اینکه متنی را که برای معرفی و توصیف اهداف فیدان نوشته بودم منتشر نشود. واقعیتش را بخواهید حرف برای گفتن زیاد بود و کار برای انجام دادن هم. اما ترسی بزرگ در دلم بود چون دیواری سترگ و افراشته پیش روی. میدانستیم که فیدان قدم مهمی خواهد بود. نه برای فیلم کوتاه و فیلمسازانش که همواره مستقل بودهاند و در مسیر خود مصمم. قدمی بزرگی خواهد بود برای خودمان، برای خود من. و آن ترس بزرگ اینکه با همه این موانع ریزودرشت و حتی نامرئی آیا توان انجام و ادامه چنین کاری را خواهیم داشت یا نه. پس چه لزومی داشت زدن حرفهایی که سایه ترسی بزرگ را روی خود به سنگینی تمام حس میکردند.
واقعیتش را بخواهید تا دلتان بخواهد آدم بدبین و زودرنجی هستم. اما از همان روزهای آغازین این ترس در من شکست و کمرنگ شد، تا جایی که امروز شده است نهال ارادهای محکم برای ادامه دادن. چراکه باوجود همه موانع ریزودرشت و حتی نامرئی، پشتمان به بچههای فیلم کوتاه گرم است. به دوستان قدیمی و دوستان جدید. به نگاه تیزبین و نکتهسنجشان. واقعیت اینجاست که خوشحالم از دیدن و شنیدن حرفهای دوستانی که دلسوزانهتر از من به فکر ادامه راه فیدان هستند. صمیمانه از همه شما سپاس گذارم. حالا امروز و پس از ۳۶۵ روز بودن در کنار شما عزیزان، به لطف و همراه شما میدانیم فیدان به کجا و کدام مسیر باید برود. دو پروژه جاهطلبانه برای سال دوم داریم که امیدواریم بتوانیم به انجام برسانیمشان. پس منتظر شنیدن اخبار شگفتانگیز از سوی ما باشید. بهزودی…
در یک هفته اخیر از دوستانمان، اعضای خانواده بزرگ فیلم کوتاه درخواست کردیم که نظرشان را در مورد فعالیت یکساله فیدان و انتظارشان برای سال آینده را در قالب یادداشتی با فیدان و مخاطبان فیدان در میان بگذارند. ترکیب این یادداشتها به چنان اتفاق شگفتانگیزی تبدیل شد که دوست دارم بارها و بارها با صدای بلند برای هر کسی که اطرافم هست بخوانمشان و دلگرم شوم به اینهمه حمایت. متن کامل این یادداشتها امروز در قالب چند پست روی فیدان منتشر خواهد شد. ممنون از وقتیکه برای فیدان گذاشتید. و یک «چشم» محکم بهتمامی انتظارهایی که دارید. تعدادی از دوستان به خاطر مشغله زیاد نتوانستند یادداشتهایشان را به دستمان برسانند. اما همواره و در هر فرصتی در کنار ما بودهاند، قدردان این بودن هستیم. و پوزش از تمام دوستانی که فراموش کردیم یا فرصت نشد در مجموعه این یادداشتها میزبانشان باشیم. اما فکر میکنم بر کسی پوشیده نیست که فیدان متعلق به همه شماست و هر زمان هر متن و یادداشتی با هر مضمون فکر شده و بدون حاشیهای در فیدان منتشر خواهد شد.
اشاره به دو نکته مهم لازم و ضروری است. فیدان علاوه بر فیلمسازان و علاقهمندان فیلم کوتاه ریشه در دو اتفاق بزرگ دارد. امیدوارم روزی انتشار دوباره «نشریه تخصصی فیلم کوتاه» را با هم جشن بگیریم. نشریهای که به من عشق ورزیدن به سینما و تشخیص چهره حقیقی مدیوم فیلم کوتاه را آموخت. نشریهای که بهتنهایی و حتی با منتشر نشدنش بدل شده به تمثال نادیده ماندن فیلم کوتاه. اما چه باک. هیچکدام از ما فراموشش نکردهایم و میدانیم که هنوز زنده است و روزی دوباره سنگینیاش را در دستمان حس خواهیم کرد. فیدان مفتخر است به ریشه داشتن در چنان نگاه دلسوزانه و حرفهای. از همان ایدههای اولیه و تا به امروز صمیمانه و دوستانه «رأی بن مستند» کنار و حامی بزرگ فیدان بوده است. وبسایتی که بسیار از آن آموختهایم و هنوز باقی ست آنچه بیشتر آموختنی ست. مفتخرم بگویم که فیدان نهال تُرد اندیشهای ست که بر شاخههای درخت اندیشه سینمای مستند شکوفه کرده است.
سپاس گذارم از همه دوستانم در تیم فیدان، حسین شاعری، یوسف کارگر، نوید برهمند، مهرنوش براتپور، مجید فخریان، خاطره کردکریمی و منیره عباسزاده. ممنونم از آرش رصافی که دلگرمی مدام من است و امیرحسین ثنایی که حضور بیدریغش مایه غرور، ممنونم از میترا مهتریان عزیز که امیدوارم سنگینی غمی که در یادداشتش هست فردا روزی نزدیک، سست شود به جوشش دوباره شور و علاقهاش به فیلم کوتاه، ممنونم از مجید برزگر، مسعود امینی تیرانی، نیما عباسپور و دیگر دوستان انجمن فیلم کوتاه ایران که از نخستین حامیان فیدان بوده و هستند. ممنونم از سعید عقیقی عزیز و امیدواریم بهزودی بتوانیم بیشتر از حضورش بهره ببریم. ممنونم از تمام دوستان شناخته و نشناخته فیلمسازم که نهتنها با فیلمهایشان که با حضورشان پشتوانهای بیپایاناند. باور کنید ما در فیدان مشتاق دیدن فیلمهای شما هستیم و اگر نقد منفی هم نوشته میشود لابهلای حتی سختترین جملههایش قدری دلسوزی و افسوس برای از دست رفتن فرصت و لذتی زیبا نهفته است. جدی مینویسیم چون فیلم کوتاه در همه ابعادش جدی ست.
فیدان یعنی نهال و قول میدهد همواره همین نهال باقی بماند. نه خرد و کوچک… بلکه تشنه پویایی و بلندی مدام.
سپاس
هادی علیپناه
یک تیر هزار و سیصد و نودوپنج
فیدان در شبکههای اجتماعی