نوشته: هادی علی‌پناه
فیلم کوتاه «سکوت» به کارگردانی علی عسگری و فرنوش صمدی
علی عسگری بعد از ساخت فیلم‌های کوتاه موفقی چون «بیشتر از دو ساعت»، «بچه» و «درد» _ این آخری عملا به خاطر ضعف‌های بزرگش هرگز نتوانست موفقیت‌های دو فیلم قبلی را کسب کند ــ حالا با همکاری فرنوش صمدی در «سکوت» تا حد زیادی مسیر متفاوت از رویکرد آثار پیشین خود را طی کرده است. «سکوت» دومین فیلم کوتاه از علی عسگری است که در بخش مسابقه فیلم کوتاه جشنواره کن نمایش داشته و در مقایسه با «بیشتر از دو ساعت» هم در اجرا و هم در طراحی داستان برای یک فیلم کوتاه مسیر بسیار مشخصی را طی کرده است. هر چند «سکوت» در استفاده از لحظات دراماتیک اما ساکنش آنطور که باید موفق و موثر نیست ــ پرسه زنی‌های دخترک در فضای سرد و خالی بیمارستان ــ با این حال تلاش برای درونی کردن یک بحران دقیقا همان درون مایه‌ای ست که آثار پیشین عسگری فاقد آن هستند.
هر چند لحظاتی از سکوت یادآور «سوزن» اثر درخشان آناهیتا قزوینی زاده به خاطر می‌آورد اما هرگز موفق نمی‌شود در آن سطح نگاه کنجکاو و جسور به موضوع خود داشته باشد. با این حال «سکوت» در دورانی که اخبار مهاجران جنگ زده عراقی و سوری در صدر برنامه‌های خبری قرار دارد با گریز از نمایش بحرانی تلاش می‌کند با به تصویر کشیدن زندگی آدم‌های درگیر با بحران در حاشیه‌ای از زندگی روزمره و البته تازه‌شان نگاه زیرکانه‌تر به مسئله داشته باشد.
فیلم کوتاه «تناوب» به کارگردانی علی خوشدونی فراهانی
علی خوشدونی در نخستین تجربه کارگردانی خود به هر اندازه که موفق می‌شود فیلم استاندارد بسازد در باور پذیر کردن جهان فیلم خود موفق نیست. این جهان ایزوله و برخلاف آنچه باید باشد، کارتپستالی در تناقض با درون مایه فیلم به یک وضعیت پرادوکسیکال ختم می‌شود که عملا مخاطب را در چالشی خارج از موضوع فیلم درگیر می‌کند. اینجا بحث از تقلید نیست اما این تلاش برای دست یافتن به کیفیت بگوییم گرافیکال آنچه باید در خود فیلم و به واسطه آن مخاطب فیلم درونی شود را بر باد داده است. اینجا عملا با آن دست از فیلم‌هایی مواجه هستیم که باید بتواند مسئله خود را تا زمانی بعد از تمام شدن فیلم در افکار مخاطب زنده نگه دارند اما کیفیت گرافیکان استاتیک و تماتیک فیلم چنین تاثیری را از فیلم گرفته است.
با این حال «تناوب» به عنوان یک فیلم اول اثر قابل قبول است که به لحاظ آکادمیک نمره قبولی دریافت می‌کند. این شاید اصلی‌ترین دلیل توفیق فیلم در جشنواره‌ها هم باشد.
انیمیشن کوتاه «پیشخدمت» به کارگردانی فرنوش عابدی
فرنوش عابدی پیش از این با انیمیشن کوتاه «درخت کهنسال» موفق شده است توانایی خود در طراحی فضاهای تیره و تار را به اثبات برساند. «پیشخدمت» تازه‌‌ترین انیمیشن کوتاه او که عملا برداشتی آزاد از «مسخ» کافکا نیز هست موفق می‌شود با الگو برداری از جهان غنی شاهکار کافکا آنچه را که بیشتر گرته‌برداری‌هایی از این دست موفق به انجام آن نمی‌شوند را به خوبی به ثمر برساند. اینجا فیلم‌ساز به همان اندازه که قرار است به گیرایی جهان کافکا وفادار بماند تلاش موثری هم در طراحی خط داستانی تازه و عملا خلق داستانی حاشیه‌ای برای تخیل خلق چنین شاکاری را نیز با وسواس و مراقبت به نتیجه می‌رساند.
فیدان در شبکههای اجتماعی