پست‌های با برچسب: : ‘مجید فخریان’

داستانی
نوشته: تیر ۲۲, ۱۴۰۱
درباره‌ی فیلم کوتاه «نگهبانان» به کارگردانی مجید فخریان نوشته‌ی فرید متین از مجموعه بهترین فیلم‌های کوتاه سال ۱۴۰۰ به انتخاب فیدان فیلمِ مجید فخریان بیش‌تر از همه رفت‌وآمدی است در فضای رؤیا و واقعیت. علی‌الخصوص با آن آغازِ تیزرگونه‌اش و با این نماهایی که در مواجهه‌ی نخست به‌سختی فهم می‌شوند. فیلمی که در بازیِ نور و سایه می‌گذرد. مثلِ عکاسی. شاتر باز می‌شود، نور وارد…
داستانی
نوشته: اسفند ۳, ۱۴۰۰
درباره فیلم کوتاه «نگهبانان» به کارگردانی مجید فخریان نوشته: سعیده جانی‌خواه «نگهبانان» عموما در دل تاریکی حرکت می‌کنند، کلمات را به اندازه نیاز خرج می‌کنند، تنها وقتی‌که ممکن است پاسخ کامل بدهند وقتی‌ست که از نشانی‌ها حرف می‌زنند. فیلم در کلمه و نور از این قاعده پیروی می‌کند و تنها ابزار رمزگشایی همین کلمه و ثانیه‌های نور موضعی تابیده شده بر سوژه است. در نگاه…
داستانی
نوشته: آذر ۲۱, ۱۴۰۰
درباره فیلم کوتاه «نهنگ» به کارگردانی حسن بنی هاشمی نویسنده: مجید فخریان اوّل. «نهنگ»[۱] فیلم داستان‌هاست. داستان ارباب و کنیزش زهرا، داستان زهرا و پسرش بُمون، داستانِ بُمون و رفیقش بشیر، داستان بشیر و رفیقش اسحاق. بنی هاشمی می‌توانست هرکدام از این داستان‌ها را تبدیل به فیلمی کند، و از آن‌ها چند فیلم بسازد، اما احتمالاً برای او ساخت چنین فیلمی نمی‌توانست آن حزنی را…
داستانی
نوشته: آبان ۶, ۱۴۰۰
درباره فیلم کوتاه «نگهبانان» به کارگردانی مجید فخریان نوشته هادی علی‌پناه سینما یعنی جستن نور با حرکت، و استخراج یا شکار حرکت با ابزار/سلاح نور. همین تعریف ساده و بدوی ما را با مفهوم دیگری آشنا می‌کند. تصویر کردن. تصویر کردن چیزها، آدم‌ها و احساساتشان. سینما دستگاه تصویرسازی ست. خب آقا یا خانم فیلم‌ساز چه ایده‌ای برای تصویر اضطراب دارید؟ چه ایده‌ای برای تصویر نیافتن…
داستانی
نوشته: مهر ۱۰, ۱۴۰۰
درباره فیلم کوتاه «سرشماری» به کارگردانیِ ناصر سجادی حسینی نویسنده: مجید فخریان روزی که خانواده دختر برای دیدن او عازم تهران‌اند، مامورِ سرشماری درِ خانه اجاره‌ای آن‌ها (او و دوست پسرش) را می‌زند. این دو جمله را اگر به عنوان ایده اولیه فیلم بپذیریم، سوالی پیش می‌آید: آیا مسئله حضور خانواده دختر در تهران، به قدر کافی برای یک فیلم کوتاه کفایت نمی‌کرد؟ به دو…