با احترام برای آندری تارکوفسکی و فیلم «آینه» نوشته: ابراهیم سعیدی نژاد اگر بخواهم به خاطر بیاورم که سینما را، با این شکل و شمایلی که دوست دارم و می‌بینم از کجا یاد گرفتم – بدون تأثیری که از پدرم به‌واسطه شغلش که فیلم‌سازی بود، از اولین روزهای کودکی گرفته بودم – باید بدون تردید بگویم از «تارکوفسکی» و فیلمی به نام «آینه». خوب یادم…
نوشته: فیدان شهریور ۹, ۱۳۹۴ آنچه برای ما مهم است پرداختن به فیلم‌هایی است که در فهرست‌های زیر می‌بینید. پس تنها به اظهارنظرهایی سریع بسنده نخواهیم کرد. فیلم‌های خوب و فیلم‌های مهم. فیلم‌هایی که بحث کردن، نوشتن و اندیشیدن در موردشان مازادی را سبب می‌شوند که اتفاقاً در منظر ادبیات نقادی سینما یا مهم‌تر از خود فیلم‌ها هستند و یا در امتدادی مسیری قرا می‌گیرند که فیلم و به‌مثابه آن…
دیدن: منفی‌ها را می‌بینم. منفی‌ها سرشار از تعارض و بارهای دراماتیک هستند. مثبت‌ها به‌سادگی طراحی می‌شوند، ولی تنش‌ها سخت‌اند. چیزی برای نطفه داستانم جذاب است که بر روی ذهنم خط می‌اندازد. برای درام آدم‌های کامل حوصله‌برند. آدم‌هایی که مسائل بزرگ اخلاقی، ذهنی یا جسمی دارند، جنس کارِ ما هستند. معمولاً برای همین است که هیچ‌وقت آرام و قرار نداریم و قابلمه ذهنمان همیشه می‌جوشد. ما…
یادداشتی کلی برای جشنواره‌ای که سال‌هاست دارد درجا می‌زند… و وقتی این درجا زدن هنوز هم تا به این اندازه برای همه ما مهم و تأثیرگذار است، چرا زیاده‌خواه‌تر از این‌ها نباشیم؟! مقدمه جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران به‌عنوان مهم‌ترین رویداد حوزه فیلم کوتاه در کشور واقعاً در کجا ایستاده است؟ جامعه فیلم کوتاه واقعاً چه انتظاری باید از چنین جشنواره‌ای با چنین مقیاس…
پ.ن از فیدان: «جهان شخصی» عنوان نوشته‌هایی است که فیلم‌سازان در توصیف، چرایی و چگونگی جهان فیلم‌سازی‌شان نوشته‌اند. طبعا حال و هوای هر نوشته می‌تواند به سلیقه هر فیلم‌ساز کاملا متفاوت باشد. این نوشته‌ها به نوعی یادداشت‌هایی هستند از فیلم‌سازان درباره دل‌مشغله‌های‌شان. فیدان همواره پذیرای چنین نوشته‌هایی خواهد بود. نوشته: ابراهیم سعیدی نژاد پاره یکم ــ می‌خواهم خودم را تعریف کنم… می‌گویند وقتی تازه به دنیا…
فیدان در شبکههای اجتماعی