پست‌های با برچسب: : ‘فیلم کوتاه’

داستانی
نوشته: آبان ۹, ۱۴۰۲
درباره فیلم کوتاه «تولد» به کارگردانی عاطفه خادم الرضا نوشته هادی علی‌پناه تنهایی بیش و پیش از هر حس دیگری قابلیت این را دارد که در عواطف دیگر انسانی رخنه کند و حتی مهم‌تر از آن تنهایی برای خود حجم و جسم دارد. می‌شود آن را لمس کرد. می‌شود داخلش به دام افتاد یا از آن بیرون آمد. حد و حدودش را تشخیص داد و…
داستانی
نوشته: آبان ۷, ۱۴۰۲
درباره فیلم کوتاه «دو زندگی سپیده» به کارگردانی سها نیاستی نوشته هادی علی‌پناه مفهوم بخشش به همان اندازه که یکی از پرداخته شده‌ترین مفاهیم انسانی در بستر هنر است، برای اشکال پیچیده و بغرنج آن نمی‌توان به راحتی نمونه‌هایی درخوری یافت. فیلم کوتاه «دو زندگی سپیده» که حتی عنوان آن از بازی با ترکیب «دوزندگی سپیده» و در لایه‌ای پیچیده‌تر، منش دختری در دنباله روی…
داستانی
نوشته: آبان ۳, ۱۴۰۲
درباره فیلم کوتاه «آبی می‌شود» به کارگردانی شادی کرم‌رودی نوشته هادی علی‌پناه شادی کرم‌رودی پیش‌تر در فیلم کوتاه «هرگز، گاهی، همیشه» نشان داده بود که می‌تواند موقعیت‌های دراماتیک موثری خلق و به تصویر بکشد. آن فیلم کوتاه هر چند در نهایت با عقب‌نشینی در پرداخت ایده پایانی خود رویکردی محافظه کارانه در پیش می‌گیرد اما به عنوان یک فیلم اول تجربه موفق به حساب می‌آید.…
داستانی
نوشته: آبان ۲, ۱۴۰۲
درباره فیلم کوتاه «۴۸ ساعت» به کارگردانی آزاده موسوی نوشته هادی علی‌پناه «۴۸ ساعت» در ادامه منطقی داستان فیلم کوتاه پیشین آزاده موسوی «ملاقات» قرار می‌گیرد. یکی از موثرترین ایده‌ها برای پیگیری دغدغه فیلم‌ساز در فیلم کوتاه تصویر کردن مقطعی دیگر در داستان شخصیت‌ها در قالب فیلم کوتاهی دیگر است. در شرایطی که فیلم کوتاه برخلاف فیلم بلند اجازه تغییر موقعیت را نمی‌دهد و مسئله…
داستانی
نوشته: آبان ۱, ۱۴۰۲
درباره فیلم کوتاه «برخورد» به کارگردانی امیر حسین محسنی نوشته هادی علی‌پناه نوجوانی برای تخفیف در مجازاتِ سرقت و ضرب و شتمی که مرتکب شده، باید از قربانی خود عذرخواهی کند. این ایده محرک فیلم کوتاه «برخورد» است. در طول فیلم انحرافی از ایده صورت نمی‌گیرد. روایت در مسیر این ایده و خواسته شخصیت اصلی گسترش پیدا می‌کند تا به نقطه‌ پایان برسد. پایانی که…

نقد فیلم کوتاه