کیارش انوری، فرشته پرنیان، سعید پور اسماعیلی، یلدا جبلی، پیمان حقانی، عماد خدابخش، بهمن دادفر، محمد رسولی، مهرداد زاهدیان، سینا کرمانی‌زاده، امیر موسوی، توفان نهان قدرتی و داریوش یاری اعضای خوب هیأت انتخاب این دوره از جشن هستند که با وسواس فراوان از میان اعضای ایسفا و یک لیست تقریباً ۵۰ نفره اولیه انتخاب شدند. نفرات دیگری هم در فهرست انتخاب‌هایمان بودند که بعضی از آن‌ها هیچ‌گاه زیر بار این مسئولیت نمی‌روند (چرایش را نمی‌دانم و به خودشان مربوط است) و برخی هم واقعاً گرفتار بودند. امسال به سیاق فوتبالیست‌ها کمی نوگرایی و جوان‌گرایی کردیم و امیدواریم نتیجه بهتری از سال‌های قبل به دست آید. به‌هرحال ترکیب بالا، مجموعه‌ای از بهترین‌ها و فعال‌ترین‌ها و باسابقه‌ترین‌های صنف را شامل می‌شود. دم همشان گرم که لذت دیدن ۳۶۰ فیلم کوتاه را از دست ندادند!
فیلم دیدن در این شرایط کم‌تر از یک ماراتن توان‌فرسا نیست. حساسیت خود را در تمام شرایط حفظ کنی، بر سر سلیقه‌ات بایستی، سعی کنی داوری هم نکنی، خسته هم نشوی و از لیست انتخاب‌هایت هم دفاع کنی!
گروه انتخاب هرروز بیش‌تر از ۸ ساعت فیلم می‌بینند. لااقل یک‌سوم فیلم‌های رسیده شرایط اولیه حضور در جشن فیلم کوتاه را ندارند. به لحاظ کیفی خوب نیستند، کارهای کلاسی و آموزشی و تمرینی هستند، در شرایط کاملاً سفارشی و به دلایل خاص تولید شده‌اند. حضور این فیلم‌ها باعث می‌شود تا دقت انتخاب فیلم‌ها کاهش یابد. سؤال هرروزه گروه انتخاب و من این است که چه مکانیسمی طراحی شود که فیلم‌سازان فیلم کوتاه تنها به خاطر تولید یک فیلم، آن را برای جشن نفرستند و خودشان متوجه باشند که فیلمشان شانسی برای انتخاب و حضور در جمع فیلم‌های نهایی را ندارد؟ چه مکانیسم متفاوتی می‌توان پیشنهاد کرد تا مسیر دریافت فیلم تغییر یابد؟ راه‌هایی مثل دریافت انتخاب‌های جشنواره‌ها، معرفی و تأیید چند فیلم‌ساز فیلم کوتاه در طول سال، دریافت فیلم‌های دوم فیلم‌سازان، نمایش‌های محفلی اولیه و نمایش‌های سالانه و… چه باید کرد؟
این متن پیش از این در وب‌سایت انجمن فیلم کوتاه ایران منتشر شده است.
فیدان در شبکههای اجتماعی