آنچه پیش روی شماست معرفی کوتاهی است از تازهترین و مهمترین فیلمهای کوتاهی که در جشنوارههای پیش رو و سال آتی خواهیم دید. نکته نخست اینکه خوشبختانه تعداد فیلمهای کوتاه خوبی که تا به امروز دیدهایم بیشازحد انتظار شد بنابراین تصمیم گرفتیم در قالب بیش از یک پست به معرفی فیلمها بپردازیم. پس ۱۰ فیلم کوتاه پیش رو بهعنوان بخش نخست این مجموعه خواهد بود.
یادداشتهای کوتاه نوشته شده بر هر فیلم درواقع متنهایی ابتدایی و کلی هستند. پس بهمرور در مورد تکتک این فیلمها خواهیم نوشت و بهتفصیل در موردشان به گفتگو خواهیم نشست.
فیلم کوتاه «روتوش» به کارگردانی کاوه مظاهری
«روتوش» قطعاً ادامه مسیر لذت بخشی است برای فیلم کوتاه «دیدن» و نوید سینمایی خودآگاهتر و البته واقعبینتر. تلختر و آزاردهندهتر. کاوه مظاهری بعد از «موچین» و «سوسک» موفق میشود همزمانی که مخاطب را با کاراکتر فیلمش همراه کند نگاه از بالا و کنترل شده خود بهعنوان یک دانای کل را نیز بهخوبی به نتیجه برساند. البته «روتوش» بخش مهمی از تأثیر خود را مدیون سونیا سنجری نیز هست. یک بازی تکان دهند و تماماً در مسیر ذات فیلم. شاید زمان آن رسیده که به بازیگران فیلم کوتاه هم توجه کنیم و آرامآرام کیفیت بازیگری در فیلمهای کوتاه را همسنگ سینمای حرفهای انتظار داشته باشیم.
خلاصه داستان: شوهر مریم جلوی چشمش جان میدهد و او فقط نگاه میکند.
نویسنده و کارگردان: کاوه مظاهری، بازیگران: سونیا سنجری، محمدحسین زیکساری، هانا فولادی فرد، آزاده آبادپور، سیامک فارسی، فروغ عزیزی، نگین احمدی، شیرین هراتی، حامد نجابت، علی جانب اللهی، هانیه مفلح، مدیر فیلمبرداری: محمدرضا جهان پناه، طراح صحنه: عادله چراغی، طراحی گریم: حسنا خان محمدی، صدابردار: هادی معنوی پور، تدوین: پویان شعلهور، صداگذار: حسین قورچیان، مدیر تولید: علی جانب اللهی، دستیار کارگردان و برنامهریز: حامد نجابت، خدمات: سعید تیموریان، اصلاح رنگ و نور: محسن خیرآبادی، جلوههای ویژه کامپیوتری: محسن خیرآبادی، طراح پوستر: علی باقری، سرمایهگذاران: انجمن سینمای جوانان ایران (دفتر تهران)، کاوه مظاهری، پویان شعلهور، گیلناز میرمشتاقی، تهیهکننده: کاوه مظاهری، تهیهشده در: انجمن سینمای جوانان ایران
فیلم کوتاه «دختری در میان اتاق» به کارگردانی کریم لک زاده
کریم لک زاده بعد از «قمارباز» شاید مسیری را که در فیلمهای کوتاه قدر ندیدهاش «جنایت و مکافات»، «من آبادان رفتم جنگ» و «ژیلا» طی کرده بود به یک مقصد رسانده باشد. «دختری در میان اتاق» روی کاغذ اما یک جاهطلبی لذتبخش و سیریناپذیر دوباره است. نوعی تلاش برای تداوم آنچه باید پویا باشد و پویاییاش جهانی بیشکل را بیشازپیش گستردهتر کند. لک زاده بعد از یک تجربه سینمایی (قیچی) و در آستانه دومین فیلم سینماییاش (کله سرخ)، «دختری در میان اتاق» را به یک کنکاش دوباره بدل کرده است. اینکه کمدی چطور میتواند طعم تراژیک زندگی را در بطن خود داشته باشد مسئله تازه نیست اما شاهد فیلمسازی جوان بودن که آدمهایش را نه در بستر رئالیسم اجتماعی که در جغرافیای جهان شخصی خودش با مسئلههایی انسانی درگیر میکند اتفاقی خوشیومنی برای سینمای فردای ایران خواهد بود.
خلاصه داستان: دختری پس از سالهای زیاد قرار است از آلمان برای دیدن پدرش به روستایی ترکزبان در مرز ایران و ترکیه بیاید.
نویسنده و کارگردان: کریم لک زاده، فیلمبردار: پویان رنجبر، صدابردار: ساسان کاوه، گریم: حسنا خانمحمدی، دستیار کارگردان: حامد نجابت، تدوین: پویان شعلهور، تهیهکننده: مهد رشیدی، تهیهشده در: انجمن سینمای جوانان، محصول: ریپس فیلم
فیلم کوتاه «راویولی» به کارگردانی حسین شاعری
حسین شاعری چهار سال بعد از «نوار ویدئو» بیش از یک فیلم کوتاه خوب، بیش از یک فیلمساز جوان و ایدئالیست، یک ایده تئوریک را با تازهترین فیلم کوتاهش «راویولی» بسترسازی میکند. اینکه در بستر فیلم کوتاه چطور میتوان به گذشته رفت و با شخصیتهایی نه تکبعدی و معلول بستر ناگهانی فیلم… که عمیق و مسئلهمند در بستر زندگی واقعی، زندگی روزمره، روبهرو شد، ارمغان «راویولی» است. فیلمی ساکن که آدمهایش خروشانند و واقعی، یک گفتگوی دو نفره در یک روز معمولی… پیش از تغییری بزرگ و بعد از سپری شدن امواج سهمگین زندگی، همچون زندگی تکتک ما، چنین ساختاری تا کجا میتواند پیش برود و چطور میتواند مخاطب را درگیر خود کند؟ بخشی از خود او باشد و فراتر از او، بخشی از تجربه زیستیاش.
خلاصه داستان: زوجی پیش از مهاجرت، در صبح واپسین روزها، هنگام خوردن صبحانه با هم صحبت میکنند و در این بین، حرفهایی بینشان مطرح میشود.
نویسنده و کارگردان: حسین شاعری، بازیگران: نادر فلاح، سهیبانو ذوالقدر، تصویربردار: پویان رنجبر، صداگذاری و ترکیب صدا: آرش قاسمی، صدابردار: نیما تقویزاده، طراح صحنه: حسین شاعری، عکاس: هادی علیپناه، تهیهکننده: حسین شاعری
فیلم کوتاه «درپیکر» به کارگردانی مهدی آقاجانی
همانطور که انتظار داریم واقعیت در داستان و تراژدی در کمدی ادغام شود، فانتزی نیز میتواند درون رئالیسم جریان پیدا کند. بخشی از هراس ما در وارد نشدن به چنین جهانی به ضعف فنی سینمای ایران بازمیگردد. اما بعد از تجربههای معدود موفق و بسیار تجربههای شکستخورده «درپیکر» مهدی آقاجانی بعد از فیلم کوتاه «شکستنی است» ــ ساخته پیشین او ــ نمونه موفق و شاید آغازگر مسیری تازه و تلاشی دوباره برای فیلمسازان ایرانی باشد. فانتزی با طعم روزمرگی، ذهنیت انیمیشن درون مسئلهای عاطفی / اجتماعی. «درپیکر» اما ورای تکنیک تحسینبرانگیزش دیگر عناصر سینماییاش را نیز با وسواس کنار هم قرار داده است. اینجا فقط مسئله تکنیک نیست!
خلاصه داستان: خانه و زندگی پسر جوانی از حالت طبیعی خارج شده است. او شاهد حضور افراد و اتفاقاتی عجیب در آنجاست. تمام این اتفاقات یک علت دارد. با ورود غریبهای به خانه شرایط تغییر میکند.
تهیهکننده: مسعود صفوی، فیلمنامه و کارگردان: مهدی آقاجانی، دستیار کارگردان و برنامهریز: عباس جلالی یکتا، مدیر فیلمبرداری: امیر حسین خوشبین، مدیر تولید: مهدی بیاتی، بازیگران: امیر شهاب رضویان، محمد کارت، غزل میرزایی، مهدی شاهپیری، فرانک کلانتر، مهری آل آقا، باربد عطایی، هانی حسینی، طراح صحنه و لباس: مهسا هدایتی ساخت دکور و آکسسوار بزرگ: محمد راستگو، ساخت ماسک: علی اسماعیل زاده، بهاره شفیق، صدابردار: علیرضا کریم نژاد، چهره پرداز: علی شفیعی ثابت ، اصلاح رنگ: امیر حسین خوشبین، عکاس و فیلمبردار پشت صحنه: نادر رضاییان، تدوین: محمد نجاریانداریان، منشی صحنه: شیرین شاهین، کامپوزیت: یاسین الله دادیان، مت پینت: مهدی مقدادی، ناظر جلوههای ویژه: امیر سحر خیز، طراحی و ترکیب صدا و موسیقی متن: جواد غلامرضایی، موسیقی تیتراژ: ژوبین عسگریه
انیمیشن کوتاه «صورتی» به کارگردانی محبوبه محمدزکی
بعد از تجربه موفق «جوجهماشینی» محبوبه محمدزکی با «صورتی» دست به تجربهای شخصی زده است. «صورتی» بیش از هر چیزی صاحب ویژگی و لذت کنکاش درون جهانی شخصی ست. نوعی جستجو در فرم و محتوا. نوعی تلاش برای دست یافتن به داستان در بطن سیالیت انیمیشن. انیمیشنی غمگین و به همان اندازه سرشار از امید. اینکه چطور میشود با زیبایی نازیبایی را و با امید درد را روایت کرد مهمترین دستاورد دومین ساخته محمدزکی است.
خلاصه داستان: زن جوانی برای رهایی از بیماری با هیولای درون سینهاش در مبارزه است
نویسنده و کارگردان: محبوبه محمدزکی، انیمیت: آتنا فردوسی و محبوبه محمدزکی، طراحی فضا و کاراکتر: الهه چراغی، صدا و موسیقی: بهروز شهامت
انیمیشن کوتاه «لایت سایت» به کارگردانی سید مسلم طباطبایی
آنچه «لایت سایت» درون خود دارد نه امری ظاهری ــ تحسین تکنیک یا استعداد فیلمسازی جوان در نخستین ساخته خود ــ که اتفاقی مهمتر و پسین است که البته ظاهر تحسینبرانگیز «لایت سایت» را نیز سبب شده است. واقعیت امر اینجاست که بیسلیقگی مهمترین معضل عمده انیمیشنهای تولید شده به دست انیماتورهای ایرانی است. نوعی از سر باز کردنی که با توجیههایی چون زمان اندک برای تولید یا بودجه کم هم نمیتوان بهخوبی پنهانشان کرد. «نورسو» حاصل وسواس در مرحله فنی است. نتیجه، انیمیشنی است دوستداشتنی و جذاب.
خلاصه داستان: شخصیت داستان برای رسیدن به یک نور معلق که اتاق را روشن کرده، وارد پیکار با گویهایی میشود که سراسر دیوار اتاق را پوشاندهاند.
نویسنده و کارگردان: سید مسلم طباطبایی، تهیهکننده، دستیار کارگردان و برنامه ریز: سیمین فرخ احمدی، موسیقی: امیر پورخلجی، نورپردازی، رندر، جلوههای بصری و کامپوزیت: سید مسلم طباطبایی، طراحی کاراکتر، مدل سازی، ریگ و انیمیت: سید مسلم طباطبایی، پشتیبانی سخت افزاری: سید عباس اصطهباناتی
مستند کوتاه «سیمین سینماست» به کارگردانی بهمن و بهرام ارک
بهمن و بهرام ارک مثالهایی واقعی از محدود نبودن و محدود نشدن به ساختارهایی مسلط هستند. چرا نباید دقیقاً همانطور که هستیم به بیرون نگاه کنیم و به زبان خود سخن بگوییم؟ چرا نباید سوژه فیلم ما به شکل خود ما روایت شود؟ یک مستند کوتاه ساختن راجع به یک بازیگر خوب چرا نباید به مسیری برود که فیلمساز پیچوخم آن را بهخوبی میشناسد و درونش زیست میکند؟ چرا نباید سینمای مستند درگیر بازنمایی و مشاهده صرف واقعیت محدود و ملول شود؟ سیمین سینماست جوابی هوشمندانه، شوخوشنگ و البته صادقانه به این سؤالهاست.
خلاصه داستان: جعفر به خاطر سیمین سینما میرود.
تدوینگر، کارگردان و نویسنده: بهمن و بهرام آرک، فیلمبردار: حمید مهرافروز، بازیگر و صدابردار: حسن سلمانی، مدیر تولید: سینا برادران آهنگری، تهیهکننده: مدرسه ملی سینما
فیلم کوتاه «حفره مشترک» به کارگردانی اسما ابراهیم زادگان
ابراهیم زادگان در نخستین تجربه کارگردانی خود با یک فیلمنامه سخت، متکی بر فضاسازی، ریتم و بازیها «حفره مشترک» را به یکی از آن فیلم اولهای هیجانانگیز تبدیل کرده است. لذت ملاقات با فیلمسازی جدید در بستر فیلمی که میتوان دربارهاش بسیار نوشت و بسیار گفت. «حفره مشترک» شاید جزو معدود نمونههای موفق امسال باشد که نشان میدهد درگیر شدن با فضای ذهنی شخصیتها نه در لایه سطحی اتفاقها و افکتها که در بستر پرداخت زاویه دید شخصیتها و کارگردانی اتفاق میافتد.
خلاصه داستان: محمود بهتازگی مستأجر خانهای شده. رابطه او با صاحبخانهاش در طبقه بالا از جنس روابط متعارف نیست.
نویسنده و کارگردان: اسما ابراهیم زادگان. مدیر فیلمبرداری: سینا کرمانی زاده. صدابردار: امیر عاشق. دستیار کارگردان و برنامهریز و مدیر تولید: سمیرا قربان نژاد. طراح صحنه و لباس: منیر رضی زاده. صداگذار: پرویز ابنار. جلوههای ویژه کامپیوتری: محمد ثانی فر. آهنگساز: سهند نیک نژاد. تدوین: سعید کیان پور. بازیگران: فریبا کامران. بهزاد دورانی. ایمان صیاد برهانی. طراح گریم: نجمه لشگری. عکاس و فیلمبردار پشتصحنه: شاهین ازما، دستیاران طراح: الیزابت سام. مهدی کریمی. محسن جمشیدی. دستیار اول فیلمبردار: احسان رفیعی جم. دستیاران فیلمبردار: مهدی رجبی. رضا رجبی. شهباز ضیایی. سروش علیزاده. گروه جلوهای ویژه: سحر قازی. سحر منوچهری. دستیار صدا: مهرداد مقیسه. دکوراتور: مهدی اسدی. دستیار دکور: مهدی افشار مقدم. دستیار گریم: حمید مرادی. جانشین تولید: حسین شفیعی. تدارکات: عادل کریمی. سایر بازیگران: مهدی بزرگزاده. امیرمحمد قربان نژاد. امیرعلی زارع میرزایی. تهیهکننده: اسما ابراهیم زادگان. محصول انجمن سینمای جوانان ایران.
مستند کوتاه «مامان فریده و بابا حسین» به کارگردانی شیرین قره داغی
یک مستند خودبیانگر ساده و کوتاه، پارهای از زندگی یک فیلمساز که اتفاقاً بسیار صمیمی و آشناست. و البته تراژیک. اینکه هنرمند / فیلمساز چطور میتواند با قرار دادن بیپرده و ایمای خود در قاب فیلمش با زندگی و مسئلهاش روبهرو شود. «مامان فریده و بابا حسین» ی شیرین قره داغی فیلمی کاملاً شخصی است که موفق میشود به زبانی عمومی تکلم کند. یک نمونه موفق دیگری برای اینکه چطور میتواند با پارههایی خصوصی به زبانی عمومی با خود، با دیگران حرف زد.
خلاصه داستان: من هر فیلمی میسازم به واقعیت تبدیل میشه، اینو از همون فیلم اولم فهمیدم، بدیش این بود که فیلم در مورد مامان فریده و بابا حسین خودم بود.
نویسنده، تهیهکننده، کارگردان و تدوینگر: شیرین قره داغی، تصویربردار: شیرین قره داغی و سیامک سلیمانی
مستند کوتاه «بهتر از زندگی» به کارگردانی ماهان خمامی پور
ماهان خمامی پور در «بهتر از زندگی» کمتر از «روی زیرزمین» بازیگوش است و بیشتر متوجه تلخی از دست رفتن نسلی که خود نیز بخشی از آن است. او خودآگاه مشغول پرداخت به پاره فرهنگی مهمی است که چندان مطلوب مجریان کلان روایت فرهنگی حاکم نیستند. جوانهایی که به معنای واقعی کلمه همچون پایانبندی «بهتر از زندگی» به هدر میروند. شاید بهزودی شاهد مستند دیگری از خمامی پور باشیم با دیدی کلانتر و نقطه دیدی ژرفنگرتر. در مورد جوانهایی که به جای ماندن و تکثیر شدن بهنوعی مجبور میشوند تنها خودشان را از مهلکه نجات بدهند. آدمهایی که باید در دیگران و همنسلانشان تکثیر شوند و جریانی مهم را شکل دهند اما از دست میروند. از روی اجباری که برایشان تلخ و جانکاه و البته حی و حاضر.
خلاصه داستان: زندگی زنده رو زنده کشت!
نویسنده و کارگردان: ماهان خمامی پور، تدوین: پالیز خوشدل، تصویربرداران: مرتضی هرایینی، شهباز ضیایی، صداگذار: اشکان فرامرزی، تهیهکننده جمشید خوشدل، محصول مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی
فیدان در شبکههای اجتماعی