نویسنده: آرشیو

نوشته: مجید فخریان «وقتی میکل آنجلو آنتونیونی تصمیم گرفت برای ساخت فیلمی بلند با دوربین هشت میلیمتری به چین برود در پی چه گمشده‌ای بود؟! آیا می‌خواست فیلمی بسیار ارزان بسازد یا به آزادگی دوربین آماتوری به منزله نماد پرواز به هر جایی که دوست داشت محتاج بود؟… من فکر می‌کنم آنتونیونی دوربین آماتوری را برای شگون با خود به چین برده بود.» کیانوش عیاری،…

درباره فیلم‌های «تو هنوز اینجایی»، «روح‌القُدس» و «آدم‌پران» نوشته: مجید فخریان درباره «تو هنوز اینجایی»، کتایون پرمر و محمد روح‌بخش شکاف عمیقی که میان «کشند»، «بارسلونا» و «تو هنوز اینجایی» هست، نشان از این دارد که فیلم‌سازهای ما بیش از آن‌که میل به تجربه‌گری در حیطه‌های مختلف ژانری/استتیکی داشته باشند، در دام لحظ‌ه‌‌های آنی زودگذری گرفتارند که با دیدن فیلم‌های روز مثل باد می‌آیند و…

درباره سه فیلم کوتاه «روتوش»، «گسل» و «مثل بچه آدم» نوشته: مجید فخریان فاصله آن‌چه می‌بینیم و آن‌چه فیلم‌ساز می‌خواسته بگوید، چه اندازه است؟ این فاصله به چه درد می‌خورد؟ چه چیزها و کسانی در شکل‌گرفتن آن نقش دارند؟ بگذارید مثالی را که پیش‌تر از فیلم کوتاهِ محبوب‌مان «نگاه» (فرنوش صمدی) شرح داده بودیم، یادآوری کنیم؛ فاصله‌ای را که میان خارج شدن جیب‌بر از اتوبوس…

درباره چهار فیلم کوتاه که در هشتمین جشن خانه سینما دیده نشدند. نوشته: مجید فخریان نهمین جشن مستقل خانه سینما نزدیک است. ضرورت آن ایجاب می‌کند که به عقب بازگردیم و نگاهی بیندازیم به فرصت‌ها و امکان‌هایی که ماهیت این جشن در اختیار فیلم کوتاه قرار می‌دهد ولی در نهایت خود از آن استفاده‌ای نمی‌کند. بسنده به این نکته که جشن، فیلم‌ها را در برابر…

درباره جشنواره فیلم کوتاه شیراز نوشته: مجید فخریان نیازی به پیغام و پسغام‌های تهدیدآمیز نیست. جشنواره شیراز به هشتمین دوره خود رسید‌ه است؛ به ثباتی نسبتا معقول و به آرامشی کمابیش‌ طعنه‌آمیز. قدر چنین جشنواره‌ای را باید دانست. نه با منت‌کشی و منت‌گذاری که با آگاهی از لزوم جایگاه آن و مسیری که می‌تواند به جشنواره‌های منطقه‌ای نشان دهد.‌ چه فایده وقتی که جشنواره‌ای، پیش…