یادداشتی درباره فیلم کوتاه «وقت نهار» به کارگردانی علیرضا قاسمی «وقت نهار»، فیلم جدید علیرضا قاسمی، داستان یک دختر دبیرستانی است که برای تشخیص هویت مادر متوفی‌اش به بیمارستان رفته. همین توضیح یک خطی به اندازه کافی گویای فضای تاریک و درگیرکننده این فیلم کوتاه است. همین‌طور پلان آغازین فیلم که در آن دست زخمی دختر را از زاویه‌ای نزدیک به نقطه دید او می‌بینیم،…
قرار بر این بود که مقدمه نخستین بخش از مجموعه متن‌های معرفی مهم‌ترین فیلم‌های کوتاه سال پیش‌رو متنی باشد در ستایش روزها و سال‌هایی که در حال زیستن‌شانیم. روزها و سال‌هایی که شاید بعدها به خاطراتی شیرین و توامان غم‌انگیز بدل شوند یا که نه… قدم‌های نخستین آینده‌ای باشند که امروز در مقالمان می‌بینیم. آینده‌ای درخشان که پیش روی سینمای ایران و فیلم‌سازان جوانش گسترانده…
پنهان کردن این حقیقت که یکی از بهترین سال‌های ممکن را برای فیلم کوتاه کشور طی کرده‌ایم،کار بسیار سختی خواهد بود. سخت همچون کلنجار رفتن حدودا یک ماهه برای فهرست کردن اسامی فیلم‌های فهرست پیش رو، فهرستی که به سختی به دست آمده و امید است که قدرت یادآوری و بازخوانی‌های ضروری را داشته باشد. با تکیه بر چنین سالی و با آگاهی از اهمیت…
درباره فیلم کوتاه «وال‌ها» به کارگردانی بهنام عابدی یک جنازه با کاپشنی قرمز رنگ بر روی آب‌های متلاطم دریا شناور است. دوربین به جنازه خیره شده است. سرباز با روپوش بارانیِ خود می‌آید و با سختی جنازه را با خود می‌کشد و به سمت ساحل می‌برد. دوربین آن بالا بر روی صخره قرار دارد و این حرکتِ سرباز را دنبال می‌کند. سرباز جنازه را در…
اولین مواجهه من با اثر متاخر کاوه مظاهری «روتوش» به دورانی باز می‌گردد که جز هیات انتخاب جشن خانه سینما بودم و به گمانم اولین تجربه جمعی نمایش این فیلم در همان اکران صورت پذیرفت، در نگاه شخصی نگارنده فیلم‌های قبلی آقای مظاهری صرفا یک ایده تا حدودی جذاب داشتند و چه در اجرا و چه در بسط فیلم‌نامه هیچ‌گونه امتیاز بارزی در آن‌ها دیده…
فیدان در شبکههای اجتماعی