یادداشتی بر فیلم کوتاه مراسمی برای یک دوست به کارگردانی کاوه ابراهیم پور روایت منسجم و سرخوشانه «مراسمی برای یک دوست» که از اساس به منبع اقتباسش بازمی‌گردد، در چارچوب یک سری قراردادِ ناگفته لابه‌لای گفته‌ها عرضه می‌شود. این بازیِ سخت سیاهِ بامزه که از دیالوگ ابتدایی فیلم به‌عنوان عنصری برای گریز از رئالیسم عینی و وصل شدن به ابزوردیسم نرم تقلا می‌کند، با ظرافت‌های…
نقدی بر فیلم کوتاه «کودکان ابری» به کارگردانی رضا فهیمی زمانی در دهه پنجاه کانون پرورش فکری کودک و نوجوان پا پیش گذاشت و تعدادی فیلم کاملاً مخالف با جریان حاکم سینما ساخت که مشخصاً بچه‌ها ایفاگر نقش اصلی آن‌ها بودند. قیام در برابر جامعه و پیرامون، بلوغ زودرس ناشی از کار و البته فیلم‌های آموزشی موضوع بسیاری از این فیلم‌ها شد. کیارستمی، بیضایی شاخص‌ترین…
دست و پا بسته در منجلاب خودساخته ذهن و عین، زن و مرد را در مسیری قرار داده که از این بلاتکلیفی بگریزند و چاره‌ای برای درد به زبان نیامده‌شان بیابند. اما همین مسئله گریز، همین گذرِ از پشت سر برای پناه بردن به زیبایی، با حضور ــ تنها ــ فیزیکیِ مرد و ناآرامی‌های درونی زن، میسر که نیست، هیچ، بیشتر احتمالی‌ست برای وقوع حادثه.…
یادداشتی بر فیلم کوتاه کودکان ابری به کارگردانی رضا فهیمی فیلم کوتاه «کودکان ابری» ساخته رضا فهیمی، اثری است که می‌توان آن را با مضمونی که از دل آب و خاک ایران قد کشیده، به‌عنوان فیلمی با منطق روایتی مناسب قلمداد کرد. فیلم‌نوشت این اثر با داشته‌ای ادبی غنی از کلام، توضیح، فضاسازی و حضور درست شخصیت‌ها در داستان جای سؤالی برای روند داستانی فیلم…
یادداشتی بر فیلم کوتاه آپارتمان مورچه‌ها به کارگردانی توفیق امانی؛ قرار است دکوپاژ سکانسی بنویسید متشکل از سه نفر که در یک خط کنار هم نشسته‌اند و به روبرو می‌نگرند. سر نمی‌چرخانند. نقطه دیدشان ثابت است و خود در تقابل با فضا مغلوب‌اند و منفعل. به نظر سخت می‌آید. حال اگر قرار بر این باشد که دوربین با آن‌ها و نه جدا از آن‌ها بماند…
فیدان در شبکههای اجتماعی