مقدمه:
همان‌طور که عرض کردم فستیوال فیلم کوتاه درسدن از ۴ تا ۹ آوریل در شهر درسدن آلمان در حال برگزاری هست و من هم با فیلم کوتاه «بی بی» محصول انجمن سینمای جوانان آبادان و منطقه آزاد اروند در این فستیوال حضور دارم.
پیش از شروع:
پذیرش مهمان‌ها و دادن کارت مشخصات، بلیت‌ها، دعوتنامه‌های اختتامیه از ساعت ده صبح شروع شد و من برای گرفتن آن‌هاها راهی شدم، یک کافه کوچک با نورپردازی خاص که تعدادی جوان وسایل مهمان‌ها را تحویل می‌دادند.
خب برای من سادگی و عدم تشریفاتشون جذاب بود طوری که یکی از داورهای بخش بین‌الملل هم به همراه فیلم‌سازها برای گرفتن بسته جشنواره در صف حضور داشت.
شروع افتتاحیه:
در یک سینمای نه چندان بزرگ افتتاحیه جشنواره درست راس ساعت هفت همان‌طور که اعلام کرده بودند شروع شد. پیش از آن، با توجه به اینکه جشنواره بخش کودکان هم دارد، دو کودک ده ساله فیلم انیمیشن کوتاهی را روی سن با تکنیک کات اوت در لحظه کار می‌کردند و ما روی پرده شاهد اجرای آن‌ها بودیم.
خیلی مختصر اگه بگم چند سخنرانی کوتاه از دبیر جشنواره و چندتن از مسئولان شهری، حضور نماینده فیلم‌سازان سوریه (چون امسال توجه جشنواره روی سینمای سوریه است) و سپس نمایش یک کلیپ از کشور سوریه و همینطور یک انیمیشن و معرفی داوران بخش‌های مختلف در حد برخاستن‌شان از روی صندلی، کل مراسم افتتاحیه داخل سالن سینما بود.
(در مجموع یک‌ساعت!!)
پس از آن در لابی سینما مهمانی کوچکی برگزار کردند و تمام.
سانس اول بخش مسابقه بین‌الملل:
بعد از مهمانی نمایش شش فیلم سانس اول را توی همین سینما آغاز کردند. البته دیروز در دفتر جشنواره متوجه شدم امسال ۱۸ فیلم از ایران برای آن‌ها ارسال شده که با دیدن اسامی‌شان و بعد از دیدن فیلم‌های سانس اول از کج سلیقگی هیات انتخاب جشنواره به مدیر انجمن فیلم کوتاهشان گله کردم.
البته در این سانس یک فیلم متفاوت و خوب هم دیدم که امیدوارم فرصت دیدن آن در ایران فراهم شود. چون به نظر فیلمی متفاوت با بازی‌های خوب و فضاسازی فوق العاده بود. مخصوصا سکانس آخر که فضای غریبی را خلق کرده بود.اسم فیلم لیمبو (limbo) و اسم کارگردانش اگر اشتباه نکرده باشم کنستانتین کوتزامانی(konstantina kotzamani) و محصول ۲۰۱۶ بود.
بخش‌های مختلف:
این جشنواره در سه سینمای متفاوت نمایش داده می‌شود… سینما schauburg، سینما Thalia و سینما pk ost.
من به همراه چند فیلم‌ساز دیگر به سینمای کوچکی که نزدیک مراسم افتتاحیه بود رفتیم که فیلم من «بی بی» هم همانجا قرار است به نمایش در بیاد. سینما کافه جمع و جوری بود که پوسترهای فیلم‌های جارموش و تارکوفسکی بر دیوار آن خودنمایی می‌کرد.
روز دوم:
سانس اول فیلم‌های بخش مسابقه ساعت دوازده و نیم در همان سینمای افتتاحیه شروع شد.
نکته‌ای که برایم جذاب بود فروش بلیط برای سالن‌ها بود که مردم شهر از پیر و جوان بلیط خریداری می‌کردند و تقریبا دو سوم سالن سیصد نفره پر شد.
توی این سانس هم یک فیلم انیمیشن نظرم رو جلب کرد آن‌هم به خاطر جنس روایتش که از آخر به اول بود و پایان جذابش. فیلم پایان خوش (happy end) به کارگردانی جان ساسکا (jan saska) و محصول ۲۰۱۷.
بخش مسابقه جشنواره درسدن فقط شامل فیلم‌های داستانی و انیمیشن می‌شود و اگر فیلم اکسپریمنتال یا مستند براشون ارسال شده باشد در صورت تایید در بخش‌های جنبی به نمایش در می‌آید.
بخش‌هایی که جشنواره امسال دارد شامل:
بخش مسابقه بین‌الملل، بخش مسابقه ملی؛ بخش نمایش ویژه کودکان شامل سه رده سنی؛ بخش نمایش ویژه نوجوانان؛ بخش پانوراما؛ بخش سینمای سوریه؛ نمایش فیلم در هوای آزاد و کارگاه فیلم‌سازی با حضور دنیس کوته که از داورهای جشنواره است.
و البته این نکته هم برام جالب بود که پس از نمایش فیلم‌ها فیلم‌ساز هر فیلم دعوت می‌شود و درباره فیلمش توضیح می‌دهد و البته همزمان یک نفر هم برای ناشنوایان صحبت‌ها را بازگویی می‌کند.
فرصتی پیش آمد و به بخش مسابقه ملی رفتم. گمانم فیلم‌های این بخش بهتر از بخش بین‌الملل هستند؛ فیلمی که در این سانس جلب توجه می‌کرد از دانشجویان دانشگاه کنراد وولف آلمان به اسم «گابی» بود. درباره دختر چاق و زشتی که تمام لحظاتش به کار می‌گذرد و لحظات عاشقانه دیگران را نظاره می‌کند؛ تمام فیلم‌های این بخش هم زیرنویس انگلیسی دارند و البته برای نابینایان هم به وسیله هدست جریان فیلم توضیح داده می‌شود. نقد و بررسی در این بخش بعد از نمایش هر فیلم به همراه تمام عوامل فیلم صورت می‌گیرد.
فردا اولین نمایش فیلم من در سینمای تالیا است و حتما سعی می‌کنم باز هم درباره جشنواره و اتفاقات جاری آن بنویسم.
یادداشت‌های روزانه سعید نجاتی از جشنواره درسدن – بخش نخست
یادداشت‌های روزانه سعید نجاتی از جشنواره درسدن – بخش دوم
فیدان در شبکههای اجتماعی