مجموعه یادداشت‌های سعید عقیقی بر فیلم‌های کوتاه «مارلون» به کارگردانی درناز حاجی‌ها فیلمی متمرکزتر از «مرضیه» (کار دیگر ِ فیلم‌ساز در جشنواره) روی صفحه کاغذ، و شاید سطحی‌تر از آن در میزانسن و اجرا. قرارداد تصویری‌ای که خود فیلم‌ساز چیده، یعنی گذاشتن مارلون در مرکز تصویر و دور کردن «بزرگ ترها» از آن، با ورود فیلم‌بردار بی هیچ دلیلی نقض می‌شود، و این نقض…
نوشته: هومن نیک‌فرد «کلینر» به کارگردانی محمدرضا میقانی کلین چِک «کلینر» اثری قابل تأمل از منظر داستان و فرم روایی است. ویژگی قاب‌ها و نوع دکوپاژ این فیلم، برآمده از دغدغه فیلم‌ساز نسبت به بیان انتقادی از یک جامعه به ظاهر منظم و در باطن، به هم ریخته است. ظاهر «کلینر»، همچون رنگ ظاهر لباس فرم دختر در فیلم، شاد، آزاداندیش، عمیق و دارای…
نوشته: سعید عابدی «فاش» به کارگردانی احسان مختاری سامان برادر بزرگتر به خانه (ظاهرا دانشجویی) سیامک پناه آورده است تا از دست طلبکارها در امان باشد اما از اولین دیالوگ فیلم لحن سامان همچون صاحب‌خانهای است که دستور می‌دهد. این مسیر چنان به پیش می‌رود تا سیامک در خانه خود محصور و کتک‌خورده در گوشه‌ای میافتد. «فاش»، داستان چندان غریبی نیست اگر آن را…
یادداشت‌های مجید فخریان درباره چند فیلم کوتاه «لطفاً مانع بسته‌شدن در نشوید!» به کارگردانی یاسمین ریزان مبتذل خواندن فیلم آسان است، چنان‌چه از مناسبات موجود در نمونه‌های دیگرِ ژانری بیگانه باشیم. اگر با این داستان کنار بیاییم که یک‌سری فیلم‌ها ارزش و اعتبارشان را به واسطه قرابت تعریف می‌کنند، می‌توان «لطفاً…» را دید و لذت برد. مقصود از ژانر، این‌جا و مثل همیشه در…
نوشته: هومن نیک فرد «هشتگ ساعت چهار» به کارگردانی عاطفه محرابی می‌میرم، نمی‌میرم، می‌میرم، نمی‌میرم… فیلم کوتاه «هشتگ ساعت چهار» ساخته عاطفه محرابی، نفسی تازه و متفاوت از یک ژانر قدیمی در سینمای کوتاه ایران است. متفاوت، عنوانی است که به غیر از این فیلم، به «صدای سارا» و یا «درپیکر» هم به عنوان مثال می‌توان اطلاق کرد؛ اما نکته حایز اهمیت در این…
فیدان در شبکههای اجتماعی