یادداشتی بر فیلم کوتاه «چهارنفره» به کارگردانی سهند کبیری استفاده: کنترلِ ظرفیت‌های دنیای متن و شناساندن عینیت‌های آن، برای پاسخ دادن به خط لایه‌ای فیلم‌ها کمابیش مهم‌ترین مسئله است. نضج گرفتنِ اهرم‌هایی برای از جا درنرفتن حس و حساسیت فضا، از ورای خواسته‌هایی که ظرفیت بر ما تحمیل می‌کند، مکمل آن کمابیش است. خواسته‌ها چیست؟ قرار است ما را به کجا برساند؟ فضا از خواسته‌ها…
بررسی دو فیلم کوتاه «بیشتر از دو ساعت» و «بچه» به کارگردانی علی عسگری علی عسگری در هر دو فیلم کوتاه «بیشتر از دو ساعت» و «بچه» به سراغ موضوعات مهم و تازه‌ای در سینمای ایران رفته است. در فیلم کوتاه «بیشتر از دو ساعت» دختری باکرگی‌اش را به شیوه غیر سنتی از دست داده و حالا دچار خون‌ریزی شده و بیمارستان به شرطی وی…
یادداشتی بر فیلم کوتاه مراسمی برای یک دوست به کارگردانی کاوه ابراهیم پور روایت منسجم و سرخوشانه «مراسمی برای یک دوست» که از اساس به منبع اقتباسش بازمی‌گردد، در چارچوب یک سری قراردادِ ناگفته لابه‌لای گفته‌ها عرضه می‌شود. این بازیِ سخت سیاهِ بامزه که از دیالوگ ابتدایی فیلم به‌عنوان عنصری برای گریز از رئالیسم عینی و وصل شدن به ابزوردیسم نرم تقلا می‌کند، با ظرافت‌های…
نقدی بر فیلم کوتاه «کودکان ابری» به کارگردانی رضا فهیمی زمانی در دهه پنجاه کانون پرورش فکری کودک و نوجوان پا پیش گذاشت و تعدادی فیلم کاملاً مخالف با جریان حاکم سینما ساخت که مشخصاً بچه‌ها ایفاگر نقش اصلی آن‌ها بودند. قیام در برابر جامعه و پیرامون، بلوغ زودرس ناشی از کار و البته فیلم‌های آموزشی موضوع بسیاری از این فیلم‌ها شد. کیارستمی، بیضایی شاخص‌ترین…
دست و پا بسته در منجلاب خودساخته ذهن و عین، زن و مرد را در مسیری قرار داده که از این بلاتکلیفی بگریزند و چاره‌ای برای درد به زبان نیامده‌شان بیابند. اما همین مسئله گریز، همین گذرِ از پشت سر برای پناه بردن به زیبایی، با حضور ــ تنها ــ فیزیکیِ مرد و ناآرامی‌های درونی زن، میسر که نیست، هیچ، بیشتر احتمالی‌ست برای وقوع حادثه.…
فیدان در شبکههای اجتماعی