جهان شخصی
نوشته: خرداد ۲۹, ۱۳۹۴
یک قاعده زبانشناسی می‌گوید: هرروزه زبان‌ها و لهجه‌های بسیاری در حال فراموشی، نابودی و یا تغییر شکل‌اند و برای من، فیلم کوتاه هم از این قاعده مستثنای نیست و در خوش‌بینانه‌ترین حالت چیزی در حال تغییر شکل دادن است! از این تغییر چندان ناراحت و افسرده هم نیستم و برای سال‌ها منتظر چنین پوست‌اندازی بودم. فیلم کوتاه بیشتر از آنکه نسبتی با سینما داشته باشد،…
داستانی
نوشته: خرداد ۲۹, ۱۳۹۴
یادداشتی بر فیلم کوتاه آپارتمان مورچه‌ها به کارگردانی توفیق امانی؛ قرار است دکوپاژ سکانسی بنویسید متشکل از سه نفر که در یک خط کنار هم نشسته‌اند و به روبرو می‌نگرند. سر نمی‌چرخانند. نقطه دیدشان ثابت است و خود در تقابل با فضا مغلوب‌اند و منفعل. به نظر سخت می‌آید. حال اگر قرار بر این باشد که دوربین با آن‌ها و نه جدا از آن‌ها بماند…
داستانی
نوشته: خرداد ۲۹, ۱۳۹۴
یادداشتی بر فیلم کوتاه «بُرش» به کارگردانی علی سعدی و پویان رنجبر؛ بُرش یک فیلم کوتاه بی‌سر و صداست، حتی دور مانده از هیاهوی دیده نشدن. در گوشه دنج دو جوان جویای سینما اتفاق افتاده و به‌واسطه اتفاق‌هایی از همان دست توسط تعداد اندکی دیده شده است. اما در همین محدوده کوچک کسانی که فیلم را دیده‌اند یک اتفاق‌نظر عمده وجود دارد. بُرش چه به…
نقدی بر فیلم کوتاه «کشتارگاه» به کارگردانی بهزاد آزادی؛ فیلم کوتاه «کشتارگاه» ساخته بهزاد آزادی از چند جنبه مهم و قابل ارزیابی است. مهم بودن به این دو دلیل که اولاً اولین فیلم کوتاهی ست که به زبان کوردی به بخش سینه فونداسیون جشنواره کن راه‌یافته، دوم بُعدی نوظهور از سینمای کوردی خصوصاً در حوزه فیلم کوتاه را نشان می‌دهد. فیلم کوتاه کشتارگاه مانند فیلم…

نقد فیلم کوتاه