نقدی بر فیلم کوتاه «شهر بازی» به کارگردانی کاوه مظاهری نوشته: سعیده جانی‌خواه «نمیریم شهر بازی؟» نه. در شهر، بازی می‌کنیم. بازی‌ها عوض شده‌اند، شکلشان، ماهیتشان و معنایشان، حتی ابزارهایشان. بزرگ‌ترها هم اندازه بچه‌ها بازی می‌کنند . «شهر» زمین بازی بزرگ‌ترهاست و فیلم‌ها بخشی از این بازی. «شهربازی» نسخه‌ی وارونه شده‌ی «روتوش» است. نیمه‌ی ابتدایی روتوش حادثه اتفاق افتاده و نیمه‌ی بعدی، شبیه بازسازی صحنه…
یادداشتی بر فیلم کوتاه «تاناکورا» به کارگردانی حامد پری‌زاده، سیدمیثم حسنی، امیررضا رشتی نوشته: فروغ رستگار بله زندگی همین است؛ نه آنچنان پیچیده و نه اینچنین ساده. شاید بتوان گفت در واکاوی لایه‌های معنایی به نظر می‌رسد فیلم کوتاه «تاناکورا» از آن دسته روایت‌هایی است که در زاویه دید خود به میانحالی زندگی اشاره می‌کند؛ زندگی نه آن چنان سخت و قاعده‌مند است که در…
درباره‌ی فیلم‌های کوتاهِ محمد شیروانی نوشته: فرید متین کاندیدا: ایده‌ی این فیلمِ محمد شیروانی بسیار جذاب است. زنی سال‌خورده برای پسری که نمی‌بینیمش و نمی‌دانیمش ــ چون هنوز دو هفته از سربازی‌اش باقی مانده‌است ــ دنبالِ گزینه‌ای مناسب برای ازدواج است. جلوی دانشگاه می‌رود و با دخترها صحبت می‌کند. هرکس چیزی می‌گوید. بعضی‌ها راغب‌اند و بعضی‌ها از صحبت طفره می‌روند و بعضی‌ها شیوه‌ی پیرزن را…
یادداشتی بر سه فیلم کوتاه برنده اسکار ۲۰۲۰ نوشته: سعیده جانی‌خواه شبیه من بودن یعنی چه؟ شبیه من بودن یعنی زن بودن در قسمتی از کره زمین که می‌دانم تا سال‌ها پیش و حتی همین حالا در جای‌جای کشورم دوچرخه‌سواری و اسکیت‌سواری زنان هرچند خلاف قانون نبود اما عجیب بود. رد که می‌شدی در تیررس هزار جفت چشم متعجب بودی. همیشه با تاسف نبود، اغلب…
نوشته: فیدان فروردین ۲۱, ۱۳۹۹ با ورودمان به سال پایانی صده‌ی شمسی و به طبع دهه‌ی پایانی آن مرور و بازخوانی گذشته ــ حداقل برای ما ــ امری اجتناب ناپذیر است. اگر از فیلم کوتاه حرف می‌زنیم، از این تاریخ نانوشته و ناخوانده سینما، از این گوشه عمدتا رها شده و دست نخورده، اهمیت این بازخوانی بیشتر هم می‌شود. هر چند گاهی سخت و غیرممکن بنماید. حقیقتش را بخواهد فیلم‌های کوتاه ساخته می‌شوند برای…
فیدان در شبکههای اجتماعی