نوشته: فرید متین «نفرِ سوم»: پویا امین‌پوری سعی کرده ‌است بک فیلمِ ژانر بسازد و انصافا در بعضی از موارد، در ایجادِ تعلیق موفق هم بوده‌. همین مسئله بهانه‌ای است برای بعضی‌ها تا فیلم را شایسته‌ی تحسین بدانند؛ اما وقتی فیلم اساسا روی هوا ست و روابطِ علت و معلولیِ درستی ندارد، چرا باید صرفِ تلاش برای ساختن در ژانر باعثِ تحسینِ فیلم شود؟ «نفرِ…

نوشته: هادی علی‌پناه فیلم کوتاه «موناکو» به کارگردانی آرمان خوانساریان خب به سلامتی آرمان خوانساریان هم فیلمی ساخت که معضلات جامعه را به ما نشان می‌دهد. البته که حواسش هم هست که کسی را نرنجاند که نقدش سازنده باشد. به اندازه کافی به انقلاب و مسیری که طی کرده اشاره می‌کند که گزارش خبری جامعی برای دوستان خارجی‌مان تدارک دیده باشد. ما هم می‌توانیم به…

درباره چند فیلم کوتاه از روز سوم سی و ششمین جشنواره فیلم کوتاه تهران نوشته: سعیده جانی‌خواه سه فیلم پشت سر هم در یک باکس از سه فیلم‌ساز زن، این هم‌نشینی را کمتر دیده‌بودم. سه فیلمی که سعی داشتند تصویری زنانه ارائه دهند اما با رویکرد‌های متفاوت. سونا داستان یا شبه‌داستان زنی ست که برای برگرداندن همسرش به زندگی در تلاش است، اما ما به…

نوشته: فرید متین «عاشق»: عاشق، بیش از هرچیز، مفتونِ فضاسازیِ به‌زعمِ خودش مناسبش می‌شود و این میان عنصرِ داستان را فراموش می‌کند. داستانش این‌قدر ساده است و این‌قدر بی‌فرازوفرود ــ اصلاً داستان نیست، صرفا موقعیت است ــ که مجبور می‌شود برای حقنه‌کردنش به مخاطب رو به پیچیده‌سازی و پیچیده‌گویی بیاورد ولی خودش هم از پسِ خودش برنمی‌آید و همان نیم‌خطِ نیم‌بند را هم نمی‌تواند درست…

درباره چند فیلم کوتاه از روز دوم سی و ششمین جشنواره فیلم کوتاه تهران نوشته: سعیده جانی‌خواه روز دوم و سانس‌هایی که بیشتر باکس موقیعت بودند تا فیلم. تعدادی موقعیت فضاسازی شده یا نشده که به دنبال هم می‌آمدند و سوال همیشگی ما: خب که چه؟ و این جمله یعنی فیلم‌ساز یا حرفی نداشته که بزند یا در گفتمان اشتباهی گام برمی‌دارد. المان‌ها تکرار می‌شوند،…