درباره فیلم‌های کوتاه اکران «پنجگاه» در
گروه هنر و تجربه نوشته: سعیده جانی‌خواه اکران فیلم‌های کوتاه که مدتی‌ست در گروه
هنر و تجربه، تحت عناوین مختلف، متداول شده و به نوعی می‌توان گفت برای هر باکس،
فصل اکران در نظر گرفته می‌شود و در شروع ماجرا، با جشنی، رسمیت پیدا می‌کند،
سوالات زیادی را در ذهن من، اول به‌عنوان مخاطب و سپس به‌عنوان منتقد ایجاد…
نقدی بر فیلم کوتاه «روشویی» به کارگردانی جابر رمضانی نوشته: هادی علی‌پناه فیلم کوتاه، این قفس بافته شده با تاروپودِ زمان را چگونه می‌توان از محدودیت‌های خود رها ساخت و به آنچه در قالب آن دلخواه است رسید؟ چگونه می‌توان به قواعد آن وفادار ماند و درعین‌حال آزادی عمل داشت؟ حقیقت این است که به همان اندازه که افزودن بر زمان فیلم کوتاه ممکن است یکی از جدی‌ترین آسیب‌های…
نوشته: مجید فخریان «وقتی میکل آنجلو آنتونیونی تصمیم گرفت برای ساخت فیلمی بلند با دوربین
هشت میلیمتری به چین برود در پی چه گمشده‌ای بود؟! آیا می‌خواست فیلمی بسیار ارزان
بسازد یا به آزادگی دوربین آماتوری به منزله نماد پرواز به هر جایی که دوست داشت محتاج
بود؟… من فکر می‌کنم آنتونیونی دوربین آماتوری را برای شگون با خود به چین برده بود.» کیانوش عیاری،…
درباره فیلم
کوتاه «حلق‌آویز»
به کارگردانی رقیه توکلی نوشته: سعیده جانی‌خواه «حلق‌آویز»،
نمونه‌ای‌ست از جریانی که در فیلم کوتاه ایران نفوذ کرده: جریان معلق کردن و سپس شگفت‌زده کردن یا شاید
حلق‌آویز کردن بیننده، اینکه مخاطب را در مسیری همراهی کنی و بعد او را گم کنی. از نماهای
آغازین، این‌طور برمی‌‌آید که با فیلمی ظاهرا داستانگو روبه‌روییم، تمامی عناصر،
بازی‌ها، گفتگوها، میزانسن و لوکیشن‌ها…
یادداشتی بر فیلم کوتاه «نفر سوم» به کارگردانی پویا امین پوری نوشته: میلاد مهیاری یک «نفر سوم» با
یک نوشته آغاز می‌شود، جنگل‌های شمال ایران – پاییز هفتاد و چهار. در اولین
برخوردم با فیلم بعد از دیدن این نوشته و آشنایی با حال و هوای فیلم بذر امید در
دلم کاشته شد که قرار است، شاهد فیلم متفاوتی در ژانر پلیسی باشیم. ولی بعد…
