درباره سریال «آنها» و برخوردش با ژانر وحشت نوشته: سعید دُرانی سینمای وحشت پیچیدگی‌های منحصر به خود را برای دستیابی پیش رویمان می‌گذارد و چرخش سرگیجه‌آورش میان دوگانه‌ها آنهم به گونه‌ای که مشابه آن شاید در شکل دیگری یافت نشود؛ دو‌گانه‌های خیال و واقعیت، شناخته و ناشناخته، مرگ و زندگی، درون و بیرون… همزمان نوعی از کیفیتی خودانعکاس را نیز همراه دارد. اساسا ژانر وحشت…
هر فیلم، چون آخرین زایشِ پیش از مرگ مطالعه‌ای بر سینمای تجربی گای مدن نوشته: امین پاک‌پرور یک. فکر کردن به گای مدن، این فیلم‌ساز کانادایی که سرمای زادگاهش وینی‌پگ در سرش جاری است اما یک عمر تنش را با عطش سینه‌فیلیا گرم نگه داشته، هرگز انتها نخواهد داشت و به نتیجه‌ی کافی و قاطع نخواهد رسید. همچنان که شاید سخت‌ترین کار نقد ادبی، سنجش…
درباره‌ی فیلم کوتاه «حرف‌های شبانه» به کارگردانی امید عبدالهی نوشته: انوش دلاوری نمی‌توانیم حرکت فیلم‌ها را در خودشان از جای دوربین فیلم‌ساز از آغاز تا به پایان نادیده بگیریم. نمی‌توانیم به این مسئله فکر نکنیم چرا دوربین تمام نمای اتاقی را به ما نشان می‌دهد که در پایان پشت در بسته‌اش باید باقی بمانیم و نگرانی، بیداری و ناهشیاری آغازمان، به تشویش، بی‌خوابی و هوشیاری…
نوشته: فیدان آبان 15, 1400 نوشته: کریستینا آلوارز لوپز[۱] ترجمه: فروغ رستگار منبع: MUBI این یادداشت از ستون نقد سینمایی Foreplays ترجمه شده که فیلم‌های کوتاه ناشناخته یا کمتر شناخته شدۀ کارگردانان معروف سینما را مورد نقد و بررسی قرار می‌دهد. Strop/Celing (Věra Chytilová, ۱۹۶۲) from Cristina Álvarez López on Vimeo. فیلم کوتاه «سقف» پروژۀ فارغ التحصیلی ورا چیتیلووا کارگردان فیلم «گل‌های آفتاب گردان»[۲] است. این فیلم تاثیرگذار، در پرداخت…
درباره فیلم کوتاه «نگهبانان» به کارگردانی مجید فخریان نوشته هادی علی‌پناه سینما یعنی جستن نور با حرکت، و استخراج یا شکار حرکت با ابزار/سلاح نور. همین تعریف ساده و بدوی ما را با مفهوم دیگری آشنا می‌کند. تصویر کردن. تصویر کردن چیزها، آدم‌ها و احساساتشان. سینما دستگاه تصویرسازی ست. خب آقا یا خانم فیلم‌ساز چه ایده‌ای برای تصویر اضطراب دارید؟ چه ایده‌ای برای تصویر نیافتن…
