پست‌های با برچسب: : ‘امید عبدالهی’

داستانی
نوشته: تیر ۶, ۱۴۰۱
درباره‌ی فیلم کوتاه «حرف‌های شبانه» به کارگردانی امید عبدالهی نوشته‌ی فرید متین از مجموعه بهترین فیلم‌های کوتاه سال ۱۴۰۰ به انتخاب فیدان همیشه گفته‌اند و شنیده‌ایم که «سینما هنرِ نشان‌دادن است، نه گفتن.» به این معنا که هنرمندانه‌تر است که حرف‌ها را نگوییم؛ بلکه نشان بدهیم و با همین نشان‌دادن، بگوییم‌شان. جذابیتِ فیلم‌های امید عبدالهی برای من اما آن‌جایی است که او سعی می‌کند با…
داستانی
نوشته: آبان ۲۹, ۱۴۰۰
درباره‌ی فیلم کوتاه «حرف‌های شبانه» به کارگردانی امید عبدالهی نوشته: انوش دلاوری نمی‌توانیم حرکت فیلم‌ها را در خودشان از جای دوربین فیلم‌ساز از آغاز تا به پایان نادیده بگیریم. نمی‌توانیم به این مسئله فکر نکنیم چرا دوربین تمام نمای اتاقی را به ما نشان می‌دهد که در پایان پشت در بسته‌اش باید باقی بمانیم و نگرانی، بیداری و ناهشیاری آغازمان، به تشویش، بی‌خوابی و هوشیاری…
یادداشت
نوشته: مهر ۲۰, ۱۴۰۰
یادداشتی درباره‌ی سانسور و فیلم کوتاه نوشته‌ی امید عبدالهی دستگاه سانسور برای تدوام حیات‌اش به ابهام، انزوا، ترس و اختلاف‌افکنی نیاز مبرم دارد. هر چه هنرمندان و صاحبان اندیشه خواسته یا ناخواسته بیشتر به جان هم بیفتند، دَم و دستگاه سانسور هم با خیال راحت‌تری کارش را پیش می‌برد. سانسور به شکلی موذیانه از خصوصیات غالب هنرمندان که تمایل به دیده شدن و مطرح شدن…
داستانی
نوشته: خرداد ۲۸, ۱۴۰۰
۱۰ فیلم کوتاهی که از دهه ۹۰ به یاد داریم فیلم هفتم: فیلم کوتاه «کورسو» به کارگردانی امید عبدالهی نوشته: انوش دلاوری فرناندو پسوآ می‌نویسد: «جز زندگی، همه‌چیز برایم تحمل‌ناپذیر شده است.»«کورسو» اهمیتش را از زندگی می‌گیرد و نه از همه‌ی آن چیزها که تحمل‌ناپذیری‌شان مسلم است! فیلم درست یک دهه پیش ساخته شده و به شکل بی‌رحمانه‌ای درست است! درست در معنای هرآنچه با…
یادداشت
نوشته: فروردین ۲۱, ۱۴۰۰
فن و افزار به‌تنهایی، به پوچی می‌کشد و کاری از پیش نمی‌برد، یا اگر هم ببرد جنبه هنرنمایی و زبردستی خواهد داشت نه جنبه هنری و آفرینش.[فریدون رهنما در گفت‌وگو با ماهنامه کاوش ۱۳۴۱] با خرسندی فراوان برگزاری نخستین جشنواره‌ی فیلم کوتاه فیدان را گرامی می‌داریم، و به برگزارکنندگان آن، فیلم‌سازان، نویسندگان، علاقه‌مندان و به‌طور کلی جامعه فیلم کوتاه ایران گشایش این دریچه‌ی مستقل را…